سؤال این است که آیا معنای تقیّه، تقریب بین باورهای مذاهب است یا این­که حوزه شمولی آن فقط در مسائل اجتماعی و سیاسی بوده است. آیا آیات و آموزه‌­های روایی برداشتی این­چنین از تقیّه را قبول می­‌کنند؟ آیا مخالفان امامیه نیز باور به چنین اتّحادی داشته و از آن استقبال کرده­ اند؟