نوشته حاضر با محور قرار دادن آموزه نسبی در دوران حضور اهلبیت علیهم السلام بر آن است تا

چگونگی روند تبیین این اصل را با ملاحظه عناصر تاریخی در دوره « امامت »حضور، بیان کند و نیز نشان دهد که

محتوای وحیانی در سیر خود دستخوش تبدّل و تحول نشده است.