چکیده
ناآشنایی و یا عدم دقت در سیر تبیین معارف وحیانی، گاه سبب بروز شبهه تبدّل و تحول پذیری ، آموزه های شیعی شده است؛
از این رو، شناختی دقیق از سیر تبیین معارف اهلبیت علیهم السلام نیازمند توجه به همه شرایط و عناصر تاریخیِ اثرگذار در دوره پیامبر و امامان است که
در آن، تکامل تدریجی معارف با دو ویژگیِ:
نخست، فرایند اجمالی تفصیلی
و دوم، ترسیم چهار دوره روشن میگردد.
نوشته حاضر با محور قرار دادن آموزه نسبی در دوران حضور اهلبیت علیهم السلام بر آن است تا
چگونگی روند تبیین این اصل را با ملاحظه عناصر تاریخی در دوره « امامت »حضور، بیان کند و نیز نشان دهد که
محتوای وحیانی در سیر خود دستخوش تبدّل و تحول نشده است.
برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک کنید
ثبت دیدگاه