تعاملات اجتماعی مطلوب در آموزه های امام رضا(ع) با تأکید بر نامه حضرت به عبد العظیم حسنی(ع) تحلیلی از یادکرد حضرت حمزه (ع) در سنت پیامبر اکرم و اهل بیت (ع) و کارکردهای آن در عصر معصومان واکاوی چرایی همتایی حمزه بن عبد المطلب (س) و جعفر بن ابی طالب (س) در کلام اهل بیت (ع) گونه شناسی ادله نقلی مورد استناد هر امام بر امامت خویش
این پژوهش در صدد پاسخگویی به این پرسش اصلی است که مولفه های اصلی در تعاملات اجتماعی در آموزه های رضوی با تأکید بر نامه حضرت به عبد العظیم حسنی ( ره ) چیست؟
این مقاله، با روش تحلیل کتابخانه ای تاریخی، در پاسخ به این سؤال نگاشته شده که یادکرد حمزه(ع) در کلام و سیره پیامبر اکرم(ص) و اهل بیت(ع)، چه کارکردهایی داشته است؟
چرایی همتایی حمزه(س) و جعفر(س) در کلام اهل بیت(ع) پرسشی است که نوشتار حاضر به آن خواهد پرداخت.
در طریق نگارش این نویسه از روش تحلیلی_توصیفی بهره گرفته و بر اساس آن به سه جریان کلی در ادله نقلی امامت، منتج شده است