دیدار نماینده آیت الله العظمی سیستانی با مدیران و اساتید بنیاد بین المللی امامت برگزاری دورههای مرکز تخصصی امام شناسی جلسه هماندیشی معاون پرورشی و فرهنگی وزیر آموزشوپرورش با مسئولان دفتر تبلیغات اسلامی و مؤسسات همکار تحلیلی از یادکرد حضرت حمزه (ع) در سنت پیامبر اکرم و اهل بیت (ع) و کارکردهای آن در عصر معصومان واکاوی چرایی همتایی حمزه بن عبد المطلب (س) و جعفر بن ابی طالب (س) در کلام اهل بیت (ع) گونه شناسی ادله نقلی مورد استناد هر امام بر امامت خویش همگامی بهائیت ایران با وهابیت در تخریب قبور ائمّة بقیع (ع) فضیلت بقیع و سیره پیامبر و اهل بیت (علیهم السلام) و صحابه و تابعین در زیارت آن موعود آخرالزّمان در دین هندو
با استعانت از حضرت ولیعصر (عج) و به پشتوانه بیش از یک دهه فعالیت جامع در حوزه تخصصی امامت؛ مرکز تخصصی امامشناسی برگزار مینماید
حجتالاسلاموالمسلمین سبحانی بر لزوم نقطهزنی میدانی دفتر تبلیغات اسلامی و آموزشوپرورش در همکاریها تصریح نمود و ابراز داشت: اگر طرحهای عملیاتی ارائه شده درست اجرا گردد، ضمن افزایش همافزایی، شاهد تقویت پل ارتباطی میان حوزه و آموزشوپرورش خواهیم بود.
این مقاله، با روش تحلیل کتابخانه ای تاریخی، در پاسخ به این سؤال نگاشته شده که یادکرد حمزه(ع) در کلام و سیره پیامبر اکرم(ص) و اهل بیت(ع)، چه کارکردهایی داشته است؟
چرایی همتایی حمزه(س) و جعفر(س) در کلام اهل بیت(ع) پرسشی است که نوشتار حاضر به آن خواهد پرداخت.
در طریق نگارش این نویسه از روش تحلیلی_توصیفی بهره گرفته و بر اساس آن به سه جریان کلی در ادله نقلی امامت، منتج شده است
در این نوشتار نشان داده شده که مساعی و تلاشهای عناصر بهایی حکومت وقت ایران در این خصوص نقش مهم و اساسی داشته است.
در این مقاله که به روش توصیفی تحلیلی نگارش یافته، ابتدا دلایل فضیلت و جایگاه ممتاز بقیع بررسی شده و در ادامه، به سیره پیامبر اسلام و اهل بیت اطهار: و اصحاب درباره زیارت بقیع و نیز اهتمام آنان به بقیع، اشاره شده است.
در این مقاله، ضمن بررسی مفهوم «اَوَتاره» و همچنین گونهشناسی موضوع منجی موعود در متون هندویی و بیان تأثیرگذاری این عقیده بر فرهنگ و جامعه هندو، دیدگاههای برخی از اندیشمندان را در تطبیق او بر شخصیتهای مختلف نیز، بهویژه بر پیامبر اسلام مورد نقد و بررسی قرار خواهیم داد.
ماه رمضان ماهى است كه قرآن در آن فرود آمد، تا مردم را راهنمايى كند، و دليل هايى آشكار براى هدايت و جدايى حق از باطل بياورد
کلام امامیّه از قرن هفتم به بعد به آرامی با شخصیّتهایی مانند خواجه طوسی و علامه حلّی تعاملات گستردهتری با فلسفه پیدا کرد.