چکیده
می دانیم در جهان امروز اسلام؛امت اسلامی به صورت امت ها در آمده و هر امتی برای خود راه و رسمی دارد.با اینکه میان این گروه های برخاسته از یک اصل واحد،وحدت نظرهای بسیاری وجود دارد، اما متاسفانه دشمنان بیدار این امت واحد،بر روی نقاط اختلافی که بیشتر در حوزه مسائل کلامی نیز می باشد دست گذاشته ،با بزرگ نمایی و حتی تغییر ماهیت آنها،سعی در ایجاد شکاف های عمیق میان ایشان دارند.در راستای همین امر ،پایه ریزی مذهبی است جدای از اصل اسلام و با ظاهر مسلمانانی که داعیه داران آن بیشترین نقش و اثر را در ایجاد تفرقه در عالم اسلام داشته و دارند.
مذهبی که اساس آن «تکفیر فرق اسلامی»،«ایجاد تفرقه میان مسلمانان»،«محو آثار رسالت و وحی» و «سازش با جباران و مستکبران» می باشد.
مذهبی که از میان معارف بلند اسلام ،اندیشه های جامد و خشک «ابن تیمیه »،«ابن قیم» و «محمدبن عبدالوهاب» را انتخاب کرده و پیروی می کند و آگاهانه یا ناآکاهانه به تفرقه میان مسلمین دامن می زند و پیکان حمله را به سمت شیعه امامیه داشته و با بزرگ نمایی مسائل اختلافی و حتی وارد نمودن بعضی از اتهامات سعی در منحرف نشان دادن این مذهب حقه داشته ،کار را تا جایی پیش برده اند که شیعیان را رافضی و خارج از محدوده ی اسلام معرفی کرده اند.
در این راه ،کتاب های بسیاری نوشته اند که علمای شیعه نیز برای دفاع از حریم شیعه و به جهت بیداری عالم اسلام،جوابیه هایی بیدارگر بر این کتاب ها نگاشته اند.جوابیه هایی که گاه مطالعه بعضی از آنها ،خواننده را به پذیرش مذهب امامیه تشویق و تهییج نموده است.
جهت مطالعه متن کامل مقاله اینجا را کلیک نمایید
ثبت دیدگاه