انتشار بیش از یکصد جلد از آثار مدرسه کلامی – فقهی لکهنو و تدوین۱۲۰ پایان نامه با موضوع امامت آغاز شد
سلسله نشستهای علمی «امامت و ولایت اهلبیت» از منظر مذاهب اسلامی(روز اول) برگزار شد
نشستهای علمی دهه امامت و ولایت برگزار میگردد
نشست علمی«ضرورت تبیین اندیشههای سلفیگری ایرانی» برگزار شد
حقایق امامت را به مردم بگویید که حق جویان هیچ گاه از حق رویگردان نخواهند بود
پیش همایش کنگره بین المللی علامه میرحامد حسین در لبنان برگزار می شود
کل نظام جمهوری اسلامی ایران اعم از حوزه ها، دانشگاه ها و آموزش و پرورش، به تلاش علمی و آموزشی و پژوهشی و فرهنگی بنیاد بین المللی امامت نیاز جدی و مبرم دارند.
همکاری دبیرخانه کنگره بین المللی بزرگداشت علامه میرحامد حسین با عتبه مقدسه عباسیه در انتشار نخستین ترجمه عربی کامل عبقات الانوار
دیدار نماینده آیت الله العظمی سیستانی با مدیران و اساتید بنیاد بین المللی امامت
آموزه مهدويت در زيارت عاشورا
سوگواری و گریستن بر مصائب سیدالشهدا(علیه السلام) از نگاه شیعه و وهابیت
چیستی عزاداری برای امام حسین(علیه السلام)
توصیه به جَزَع در عزاداری امام حسین علیه السلام
بررسی سندی و دلایلی حدیث «ریان بن شبیب» پیرامون عزاداری
نقش عاشورا و عزاداری های عصر ائمّه علیهم السلام در سقوط امویان و پیروزی عباسیان
تحلیل شخصیت ایمانی حضرت عباس(علیه السلام) بر اساس زیارتنامه ایشان
بررسی تاریخی حضور و شهادت حضرت علی اکبر(علیه السلام) در مقتل های عاشورا
ناصر القفاری کتاب در نقد عقائد شیعه با نام «اصول مذهب الشیعه » نوشت که در رد آن کتابهایی از طرف شیعه نگاشته شد یکی از این کتابها؛ کتاب «مع الدکتور ناصر القفاری» نوشته ابو الفضل اسلامی می باشد. که در چهار جلد چاپ شده است. در جلد اول در مورد قران و تشیع بحث شده و در جلد دوم در مورد سنت و راویان سنت، در جلد سوم امامت، چلد چهارم در مورد امام مهدی علیه السلام می باشد. در این مقاله، گزارشی از این مباحث که در کتاب مذکور آمده، داده شده است.
سقاف در خاتمه میگوید: «انکار استغاثه از قرن هشتم به بعد مطرح شد و قبل از آن پذیرفته شده بود. او برای این مدعا جملاتی را از کتب قبل از قرن هشتم ذکر میکند و از سلفیها میخواهد کنار قبر أبیعبیده بروند و استغاثه کنند تا خداوند آنان را هدایت کند و از میل به دراهمی که باعث رویگردانی آنان از حق شده، رهایی بخشد
در سالهای اخیر، پدیده احمدالحسن به عنوان یکی از انحرافات جدی مهدویت مطرح شده است. حلقه مریدان او دیگر نه اختصاص به عوام دارد و نه مختص بیسوادان است، چراکه برخی از طلاب نیز به وی گرویده و از مبلغین او شدهاند. چند سالی است که موکبی هم در مسیر پیادهروی اربعین به نام وی برپا میشود.
پیامبر(ص) در بخشی از این حدیث فرمود: «لَنْ یَفْتَرِقَا»؛ این دو (قرآن و عترت) هرگز از هم جدا نمیشوند و طبیعتاً معنایش آن خواهد بود که تا هر زمانی که قرآن وجود دارد، باید امام زندهای از عترت پیامبر(ص) نیز وجود داشته باشد تا آن دو از هم جدا نباشند.
تا کنون در تاریخ چنین موردی را نیافته ایم که حکمی در زمان یک امام و در شرایط عادی، حلال بوده و - در همان شرایط - در زمان امامی دیگر حرام شده باشد، و یا حکم حرامی به حلال تغییر یافته باشد.[1] بلکه امکان این مساله با وجود روایت «حلال محمد حلال الی یوم القیامة و حرامه حرام الی یوم القیامة»، بسیار بعید و حتی محال به نظر میرسد. چه اینکه امامان معصوم علیهم السلام جانشینان به حق رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و ادامه دهنده راه و مسیر آن بزرگوار بوده و هستند
مجموعه این روایات نشانگر آن است که حضرت مهدی(عج) به «ذی طوی» رفت و آمد داشته و در آستانه ظهور، در این منطقه حضور مییابد که شاید حضور ابتداییشان مخفیانه بوده و سپس با گردهم آمدن یارانش به سمت مسجد الحرام روانه خواهند شد. البته تمام اینها بدان معنا نیست که آنحضرت، اکنون نیز در آن منطقه حضور دائمی داشته و مخفیگاه ایشان نیز تنها در آنجا باشند.
پیرامون جایگاه حدیثی امام در میان اهل سنّت صریحاً اشاره نشده و تنها مطلبی که در این باره بیان شده، این است که ایشان به صورت مسند از پدرانش از پیامبر حدیث نقل می کند.۳۲ و بعضاً سعی در کنار زدن و تحقیر امام دارند. و علت این کار را، خردسالی امام عنوان می کنند!۳۳ در حالی که با مراجعه به کتب اهل سنّت در می یابیم بزرگان و دانشمندان بنام اهل سنّت با وجود خردسالی امام، از ایشان به بزرگی یاد کرده و حدّاقل به خاطر اینکه از سلاله رسول الله می باشند، احترام فراوانی نسبت به امام ابراز می کنند.
درباره سن رسول خدا(ص)در هنگام ازدواج عموما گفتهاند:آنحضرت در آن هنگام بیست و پنج سال از عمرشریفش گذشته بود. ولی درباره سن خدیجه علیها السلام اختلافی در روایات دیده می شود که مشهور در آنها نیز آن است که خدیجه در آن هنگام چهل سال داشت.
«افضل آنها سیده جلیله معظمه فاطمه بن امام موسی(ع) معروفه به حضرت معصومه(س) است که مزار شریفش در بلده طیّبه قم است که دارای قبّه عالیه و ضریح و صحنهای متعدد و خدمه بسیار و موقوفات است و روشنی چشم اهل قم و ملاذ و معاذ عامّه خلق است...».
در نوع رهبری امام باقر(ع) تمام شاخصههای ذاتی و اکتسابی ایشان، سبکهای رهبری آمرانه، مشارکتی، متقاعدکننده و تفویضی به گونهای منظم دخیل است. علاوه بر آن، موقعیت درون سیستم رهبری شونده یعنی تشیع، بر نوع رهبری امام باقر(ع) تأثیر داشته است.