سه شنبه, ۲۶ تیر , ۱۴۰۳ Tuesday, 16 July , 2024 ساعت ×

تازه ها

انتشار بیش از یکصد جلد از آثار مدرسه کلامی – فقهی لکهنو  و تدوین۱۲۰ پایان نامه با موضوع امامت آغاز شد سلسله نشست‌های علمی «امامت و ولایت اهل‌بیت» از منظر مذاهب اسلامی(روز اول) برگزار شد نشست‌های علمی دهه امامت و ولایت برگزار می‌گردد نشست علمی«ضرورت تبیین اندیشه‌های سلفی‌گری ایرانی» برگزار شد حقایق امامت را به مردم بگویید که حق جویان هیچ گاه از حق رویگردان نخواهند بود پیش همایش کنگره بین المللی علامه میرحامد حسین در لبنان برگزار می شود کل نظام جمهوری اسلامی ایران اعم از حوزه ها، دانشگاه ها و آموزش و پرورش، به تلاش علمی و آموزشی و پژوهشی و فرهنگی بنیاد بین المللی امامت نیاز جدی و مبرم دارند. همکاری دبیرخانه کنگره بین المللی بزرگداشت علامه میرحامد حسین با عتبه مقدسه عباسیه در انتشار نخستین ترجمه عربی کامل عبقات الانوار دیدار نماینده آیت الله العظمی سیستانی با مدیران و اساتید بنیاد بین المللی امامت تحلیل شخصیت ایمانی حضرت عباس(علیه السلام) بر اساس زیارتنامه ایشان بررسی تاریخی حضور و شهادت حضرت علی اکبر(علیه السلام) در مقتل های عاشورا بازتاب شهادت حضرت علی اصغر (علیه السلام) در تاریخ نگاری عاشورا عاشورا روز عید یا عزا؟ پژوهشی در چگونگی شهادت حضرت قاسم (علیه السلام) عبدالله بن حسن بن علی حضرت عبدالله بن حسن، بزرگمردی کوچک ناحیه مقدسه؛ خیلی دور خیلی نزدیک

آرشیو » بایگانی‌های ویژه نامه مناسبتی - صفحه 8 از 12 - بنیاد بین المللی امامت

مسابقه کتابخوانی وارث غدیر
2 سال قبل
در دهه امامت و ولایت

مسابقه کتابخوانی وارث غدیر

🎉به مناسبت فرا رسیدن ایام امامت و ولایت🎉 🔰 بنیاد بین المللی امامت با همکاری کتاب ما برگزار می نماید: 📔 مسابقه کتابخوانی وارث غدیر📔

نقد شبهه آلوسی بر امامت ائمه (علیهم السلام) در آیه ولایت
2 سال قبل
مقاله

نقد شبهه آلوسی بر امامت ائمه (علیهم السلام) در آیه ولایت

آیه ولایت به اعتقاد شیعه و بسیاری از دانشمندان اهل سنت در باره حضرت علی (علیه السلام)، هنگامی که در حال رکوع انگشتر خویش را به سائل بخشیدند، نازل شده و نزد شیعیان از آیات مهم اثبات‌کنندة امامت و حاکمیت حضرت علی (علیه السلام) به شمار می‌رود.

امامت از دیدگاه اشاعره
2 سال قبل
مقاله

امامت از دیدگاه اشاعره

روی آورد اشاعره به امامت روی آوردی فرع انگارانه و نه اعتقادی است. در نظر آنان امامت فعلی از افعال مکلفان به شمار می آید و به سبب پیروی از گذشتگان خویش و بنا به تصریح برخی به تأثیر از عقاید و مباحث کلامی شیعه این مباحث را در کلام بحث کرده‌اند.

آیا امام علی(ع) برای اثبات ولایت و امامت خویش به واقعه غدیر استدلال می‌کردند؟
2 سال قبل
پاسخ به پرسش

آیا امام علی(ع) برای اثبات ولایت و امامت خویش به واقعه غدیر استدلال می‌کردند؟

حضرت علی(‏ع) در گفتگو با اصحاب شورا فرمود: «شما را به خدا سوگند می‌دهم؛ آیا در بین شما کسی غیر از من هست که رسول خدا(ص) در روز غدیر به امرِ خداوند متعال او را [به ولایت] منصوب و سپس در مورد او فرموده باشد: مَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلَاهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاه؟!». همه گفتند: نه.

تبیین دوگانگی عالمان اهل‌ سنّت در «برداشت خلافت» از حدیث «سدّ الابواب» و حدیث «خوخه»
2 سال قبل
مقاله

تبیین دوگانگی عالمان اهل‌ سنّت در «برداشت خلافت» از حدیث «سدّ الابواب» و حدیث «خوخه»

یکی از فضایل مشهور حضرت علی علیه السلام حدیث سدّ الابواب است که پیامبر (ص) دستور فرمود همه درها به‌ سوی مسجد ایشان بسته شود، غیر از بابِ خانه علی علیه السلام. در برخی نقل‌های این حدیث، به علتِ این امر هم تصریح شده که «لزوم تطهیر مسجد از آلودگی‌ها» است، و نشان می‌دهد که حضرت علی علیه السلام  از هر گونه آلودگیِ باطنی مبرّا است. در مقابل این فضیلت، روایتی در کتب اهل‌ سنت ذکر شده که پیامبر اجازه داده‌اند ابوبکر نیز خوخه (دریچه/پنجره)‌ای به سوی مسجد داشته ‌باشد. عالمان عامه از این روایت، اشاره به خلافت و جانشینیِ ابوبکر را برداشت کرده‌اند.

اعتبارسنجی روایات سدّ الابواب و بررسی صحّت انتساب آن به خلیفه اول با رویکرد تاریخی
2 سال قبل
مقاله

اعتبارسنجی روایات سدّ الابواب و بررسی صحّت انتساب آن به خلیفه اول با رویکرد تاریخی

روایات سد الابواب به معنای حدیث بستن درب‌ها، به روایاتی اطلاق می‌گردد که بر اساس آن‌ها، خداوند به پیامبرش (ص) وحی فرمود که درب تمام خانه‌هایی که به سوی مسجد نبوی باز می‌شود را به جز درب خانه‌ی علی(ع)، سد کند. کتب روایی اهل‌سنت، این حدیث را در مورد ابوبکر نیز نقل کرده‌اند که پیامبر (ص)، دستور داد تا تمام درها را به جز درب خانه‌ی ابوبکر، سدّ کنند. در مورد ضرورت این پژوهش و نیاز آن به میان‌رشتگی، افزودنی است که علوم حدیث، همواره از چاشنی تعصّبات و جانب‌داری‌های مذهبی برخودار بوده است و به همین دلیل، اختلافات بسیاری در آن به چشم می‌خورد. یکی از این اختلافات، اعتبار روایات سدّ الأبواب است که در مورد ابوبکر نقل شده است که کم و کیف این اختلافات در آثار دیگر به تفصیل بیان شده است.

اثبات ولایت حضرت علی علیه السلام در زیارت غدیریه
2 سال قبل
مقاله؛

اثبات ولایت حضرت علی علیه السلام در زیارت غدیریه

این زیارت، یکی از منابع بسیار غنی در تبیین مسئلة ولایت است که قابلیت متن‌پژوهی داشته و با تحلیل ادلّة قرآنی، روایی و تاریخیِ آن، می‌توان از آن در زمینة اثبات خلافت حضرت علی علیه السلام بهرة فراوان برد. پژوهش حاضر با استفاده از منابع کلامی، تفسیری، روایی و تاریخیِ شیعه و اهل‌سنّت انجام گرفته، که با مدد الهی به احتجاج با افراد مغرض کمک شایانی خواهد کرد.

بررسی و نقد دیدگاه ابن‌عربی در باب خلافت و امامت
2 سال قبل
مقاله

بررسی و نقد دیدگاه ابن‌عربی در باب خلافت و امامت

دیدگاه ابن‌عربی در باب خلافت و امامت بعد از رحلت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) از ویژگی خاصّی برخوردار است. وی نخست به‌گونه‌ای سخن می‌گوید که خواننده می‌پندارد مقصود وی، امامت و خلافت عرفانی می‌باشد و ربطی به دیدگاه‌های کلامی شیعی و سنّی در این باره ندارد، لیکن بعد از بررسی و دقّت نظر معلوم می‌شود که وی با شیوه‌ی خاصّ خود، در نهایت دیدگاه کلامی اهل سنّت را به زبان آورده و به‌گونه‌ای شگفت‌انگیز، خلافت را با تمسّک به اجماع صحابه و اصالت‌بخشیدن بدان، برای خلیفه‌ی اوّل و دوم به اثبات رسانیده است.

نصّ جلی بر امامت امیرالمؤمنین علیه‌السلام در شب معراج
2 سال قبل
مقاله

نصّ جلی بر امامت امیرالمؤمنین علیه‌السلام در شب معراج

یکی از مهم‌ترین مباحث امامت، گفتگو پیرامون راه‌های تعیین امام است. در این میان، بهترین راه تعیین امام، نصّ بوده که موردپذیرش اندیشمندان مذاهب اسلامی است. نصّ از جهت وضوح دلالت به دو قسم «نصّ جلی» و «نصّ خفی» تقسیم می‌شود. نصّ جلی بدون واسطه، امامت را اثبات خواهد کرد؛ و از همین رو دارای اهمیت ویژه‌ای است.

تحلیل رابطه مشتق اصولی و نفی امامت ظالمان
2 سال قبل
مقاله

تحلیل رابطه مشتق اصولی و نفی امامت ظالمان

در روایات معتبری، امام معصوم(علیه السلام) با استناد به آیه شریفه «لا یَنالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ»، امامت هر ظالمی را تا روز قیامت نفی می کنند؛ حتی کسانی که در گذشته، آلوده به بت پرستی بوده وسپس مسلمان شده اند نیز شایستگی رسیدن به مقام «امامت» را ندارند. این سخن امام(ع) در واقع کنایه ای است به خلافت خلیفه اول و دوم که پیش از اسلام آوردن، مدت مدیدی از عمر خویش را در بت پرستی سپری کردند.