دیدار نماینده آیت الله العظمی سیستانی با مدیران و اساتید بنیاد بین المللی امامت تعاملات اجتماعی مطلوب در آموزه های امام رضا(ع) با تأکید بر نامه حضرت به عبد العظیم حسنی(ع) برگزاری دورههای مرکز تخصصی امام شناسی جلسه هماندیشی معاون پرورشی و فرهنگی وزیر آموزشوپرورش با مسئولان دفتر تبلیغات اسلامی و مؤسسات همکار تحلیلی از یادکرد حضرت حمزه (ع) در سنت پیامبر اکرم و اهل بیت (ع) و کارکردهای آن در عصر معصومان واکاوی چرایی همتایی حمزه بن عبد المطلب (س) و جعفر بن ابی طالب (س) در کلام اهل بیت (ع) گونه شناسی ادله نقلی مورد استناد هر امام بر امامت خویش همگامی بهائیت ایران با وهابیت در تخریب قبور ائمّة بقیع (ع) فضیلت بقیع و سیره پیامبر و اهل بیت (علیهم السلام) و صحابه و تابعین در زیارت آن
پرسش: آیا اختلافات موجود در مساله مهدی موعود (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، دلیلی بر انکار اصلِ آن است؟ مسئله مهدویت همواره موجب وحشت دشمنان مکتب اهل البیت (علیهم السلام) بوده و لذا از آنجایی که دشمنانی همچون وهابیت از مهدویت، دل خوشی نداشته اند به همین دلیل درصدد انکار بسیاری از مفاهیم مهدویت […]
ظاهرا معیار شرک نزد وهابیت طلب حاجت از غیر الله است. در حالی که اگر طلب حاجت از غیر الله موجب شرک شود، نباید فرقی بین درخواست از فرد زنده یا مرده، غائب و حاضر و مقدور و غیر مقدور باشد. چرا که در هر کدام از این صورتها معیار شرک وجود دارد. پس معیار شرک چیست؟
در منظومه فکری وهابیت، بسیاری از افعال مرسوم میان مسلمانان، محکوم به شرک یا ذریعه به شرک بوده و از همین رو جمعیت فراوانی از مسلمانان، خارج از دین قلمداد شده اند. یکی از همین افعال، نام گذاری فرزندان به نام هایی همچون عبدالرسول، عبدالنبی (صلی الله علیه وآله)، عبدالحسین (علیه السلام)، عبدالرضا (علیه السلام) است. هر چند در برخی از عبارات علمای وهابیت، نام گذاری به نام های مذکور، صرفا ممنوع و حرام دانسته شده است.
وهابیت مدعی شده اند که مشرکان در ربوبیت، موحد بوده و تنها مشکل آنان، شرک در الوهیت می باشد. چنانکه محمد بن عبدالوهاب می نویسد:توحیدربوبی، مورد اقرار کافر و مسلمان است. ولی توحید الوهی، همان چیزی است که کافر را از مسلمان، متمایز می کند (یعنی توحید الوهی را فقط مسلمانان باور دارند). بدیگر سخن کفار نیز معتقد بودند خدای متعال، خالق، رازق و مدبر امور است.
حدیث ثقلین که به صورت متواتر در کتابهای اهلسنت و شیعه نقل شده است؛ یکی از دلائلی است که برای اثبات زنده بودن امام زمان(ع) مورد استناد قرار میگیرد.
برخی معتقدند: علم غیب منحصراً از آن خداوند است و او نیز گوشه ای از این علم را از طریق وحی به برخی از انبیای خود داده و غیر از انبیاء احدی از علم غیب برخوردار نیست، لذا نسبت دادن آن به غیر خدا از آنجا که موجب تساوی خداوند و غیر اوست، شرک محسوب میشود
نصوص دال بر امامت ائمۀ اثنی عشر(ع) به حدی در منابع شیعه فراوانی دارد که به آسانی میتوان بر آن ادعای تواتر کرد. برخی از این نصوص در منابع اهل سنت نیز یافت میشود. «فیصل نور» از نویسندگان معاصر وهابی، منکر تمامی نصوص امامت شده و به زعم خود در کتاب الامامة و النص این مسئله را از منابع شیعه به اثبات رسانده است.
غزوه بدر کبری از مهمترین غزوههای تاریخ اسلام است و ریشهیابی علل وقوع این رویداد پس از گذشت حدود یک و نیم هزاره از طلوع فجر اسلام، همچنان یکی از دغدغههای اصلی مورخان و اندیشمندان جهان اسلام است. سیره نویسان متقدم که نخستین شارحان غزوات پیامبرند، طراح اصلی این عملیات را شخص پیامبر اسلام میدانند. از نظر ایشان انگیزه سپاه اسلام از ورود به جنگ بدر، مصادره غنائم قابلتوجه کاروان قریش بوده است.
دکتر رجبی دوانی با اشاره به اینکه قدیمیترین نقل این حدیث مربوط به همین ماجرا است، با استناد به سیره رسول خدا(ص)، تناقض سیره پیامبر(ص) با این حدیث را نمایان می سازد.
در مقام پاسخ باید گفت که امام حسین علیهالسلام به دلیل دارا بودن مقام امامت از ولایت گستردهای برخوردار بود، ولی از این مقام برای نفع شخصی استفاده نمیکرد و روشی که مورد رضای خدا بود را برمیگزید. زیرا