انتشار بیش از یکصد جلد از آثار مدرسه کلامی – فقهی لکهنو و تدوین۱۲۰ پایان نامه با موضوع امامت آغاز شد سلسله نشستهای علمی «امامت و ولایت اهلبیت» از منظر مذاهب اسلامی(روز اول) برگزار شد نشستهای علمی دهه امامت و ولایت برگزار میگردد نشست علمی«ضرورت تبیین اندیشههای سلفیگری ایرانی» برگزار شد حقایق امامت را به مردم بگویید که حق جویان هیچ گاه از حق رویگردان نخواهند بود پیش همایش کنگره بین المللی علامه میرحامد حسین در لبنان برگزار می شود کل نظام جمهوری اسلامی ایران اعم از حوزه ها، دانشگاه ها و آموزش و پرورش، به تلاش علمی و آموزشی و پژوهشی و فرهنگی بنیاد بین المللی امامت نیاز جدی و مبرم دارند. همکاری دبیرخانه کنگره بین المللی بزرگداشت علامه میرحامد حسین با عتبه مقدسه عباسیه در انتشار نخستین ترجمه عربی کامل عبقات الانوار دیدار نماینده آیت الله العظمی سیستانی با مدیران و اساتید بنیاد بین المللی امامت تحلیل شخصیت ایمانی حضرت عباس(علیه السلام) بر اساس زیارتنامه ایشان بررسی تاریخی حضور و شهادت حضرت علی اکبر(علیه السلام) در مقتل های عاشورا بازتاب شهادت حضرت علی اصغر (علیه السلام) در تاریخ نگاری عاشورا عاشورا روز عید یا عزا؟ پژوهشی در چگونگی شهادت حضرت قاسم (علیه السلام) عبدالله بن حسن بن علی حضرت عبدالله بن حسن، بزرگمردی کوچک ناحیه مقدسه؛ خیلی دور خیلی نزدیک
این زیارت با سلام بر پیامبران الاهى و اولیاى دین، ائمه اطهار (ع) آغاز می شود سپس، با سلام بر امام حسین (ع) و یاران با وفایش ادامه می یابد. پس از آن، به شرح کامل اوصاف و سیره امام حسین (ع) پیش از قیام، دلدادگی حضرت مهدی (ع) به او، زمینههاى قیام حضرت، توصیف صحنه کربلا، شرح شهادت و مصایب آن حضرت و عزادار شدن تمام عالم و موجودات زمینى و آسمانى مىپردازد. در پایان، با توسل به ساحت قدس ائمه اطهار و دعا در پیشگاه خداوند متعال، پایان مىپذیرد.
از بدیهیات دین الاهی این است که حق تعالی هیچ فرد، گروه، نژاد و نسلی را به خاطر گناهان دیگران مورد عقوبت دنیوی یا عذاب اخروی قرار نمی دهد، مگر این که به نحوی در تحقق آن گناه مؤثر یا به آن راضی باشند و یا از آن نهی نکرده باشند؛ بلکه از نظر قرآن و روایات ملاک در الحاق به گروه یا قبیله ای، هماهنگی فکری و عملی با گروه است؛ چنان که خداوند پسر نوح را از اهل نوح نمی داند و دلیل آن را عدم هماهنگی عملی با نوح بیان می کند.
شکر بر نعمت از موضوعاتی است که در منابع روایی ما دارای جایگاه خاصی است.انسان مؤمن و موحد به جهت معرفت و شناخت صحیحی که نسبت به خدا و آفریدگارش دارد، هرچه از سوی پروردگارش به او برسد، شکرگزار است؛ زیرا چنین انسانی، همواره وظیفه الاهی خود را انجام میدهد و در برابر حوادث -چه خوب باشد یا ناگوار- تسلیم است و آنها را در مسیر کمال و سیر الى الله به حساب میآورد.
شعائر اهل بیت علیهم السلام و خصوصا اقامه ی عزای حضرت سیدالشهداء علیه السلام نباید تعطیل شود و لیکن با رعایت جهات بهداشتی و آنچه که متخصصین امر توصیه می کنند.
رویداد کربلا و عاشورا محصور به تاریخ و جغرافیا نیست و از جهات مختلف فرا تاریخی و فرا جغرافیایی قابل بررسی است. یکی از وجوه برجسته این رویداد راه های گوناگونی است که در برابر شخصیت ها و گروه ها ی اجتماعی قرار گرفته و انتخاب هایی است که این شخصیت ها و گروه ها کرده اند.
از جمله آثار برجسته دعايي شيعه، دعاي عرفه منسوب به امام حسين(ع) است. متن اين دعا خالي از إسناد و با حذف ها و الحاقاتي در نسخ مختلف، تنها در آثار متاخرتر از سده هفتم هجري قابل بازيابي است. همين نقل نشدن آن در آثار متقدم تر، سبب شده است كه از ديرباز بحث درباره انتساب حداقل بخش هايي از آن به امام حسين(ع) رواج داشته باشد.
روز بیست و چهارم ذی الحجه در تاریخ اسلام، روزی بسیار مهم و سرنوشت ساز است، روزی است که بر اثر یک حادثه کوچک، ولی بسیار عظیم و دارای اهمیت، یکی از آیات الهی بر پیامبر صلی الله علیه و آله نازل شد. در اثر نزول همین آیه، پیامبر صلی الله علیه و آله […]
روشن است که خداوند متعال بین امیرالمؤمنین و باقی اصحاب تفاوت گذاشته است. این تفاوت بدین صورت بود که خداوند فعلی که برای همگان حرام بود را برای علی علیهالسلام حلال ساخت. پس این ماجرا بدان معناست که قطعاً او بر دیگران برتری داشت. و پیامبر صلیاللهعلیهوآله قبل از صدور دستور به خاطر مصلحت ظاهری باز بودن دربها، اجازه داده بود تا همه آنها باز باشند. چراکه او به ظاهر ماجرا علم دارد مگر اینکه خداوند متعال او را از باطن افعال باخبر سازد.
بی شک تواتر این حدیث در کتب اهل سنت قابل انکار نیست. چراکه تعداد بیشماری از حفاظ این حدیث را به طرق مختلف تصحیح کرده و دهها نفر از صحابه نیز آن را روایت کردهاند. یعنی حدود سی نفر و یا بیشتر از آن. این چیزی است که بر هیچ کس پوشیده نیست.
در روایات بیشماری آمده است: روزی پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله، دستور دادند که همه دربهای داخل مسجد جز درب منزل علی علیهالسلام بسته شود. این دربها که همگی به خانههای اهل قریش راه داشت، اعتراض آنان را نیز برانگیخت. زیرا این فرمان الهی، فضیلتی را به امیرالمؤمنین اختصاص میداد که آنان از این فیض محروم میکرد. فضیلتی که به اثبات عملی آیه تطهیر میانجامید.