نشست ماه امامت با موضوع نقد رویکرد تاریخینگری در بررسی آموزههای امامت برگزار میگردد.
فرهنگنامه معارف؛ نخستین اثر مرجع برای کشف معارف اصیل وحیانی
﴿إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّـا إِلَیْهِ رَاجِعونَ﴾
بازدید موسس و مدیر حوزه علمیه جامعة النجف بلتستان پاکستان از بنیاد بینالمللی امامت
امام؛ پدر مهربان
تصحیح حدیث نور عبقات، عنایت ویژه امیر عالم
به لطف تو کاه ثواب است کوهی به بذل تو،کوه گناه است کاهی
اولین مجمع عمومی انجمن علمی امامت برگزار میشود.
قیام صرفاً یک پدیدۀ مذهبی و اعتقادی نیست و حتی صرفاً سیاسی هم نیست؛ بلکه دارای لایهها و ابعاد اجتماعی است که بسیار اهمیت دارد. اساساً نارضایتی مردم از ظلموستم، خود بستر شکلگیری قیام است.
امامت یکی از آموزههای بنیادین اسلام به شمار میرود و شناخت آن مبتنی بر تحلیل و تبیین صحیح مفهوم آن است. در مقاله پیش رو با رویکرد کلامی به مفهوم شناسی امامت سعی شده مفهوم این آموزه دینی از منظر متکلمان شیعه بررسی شود. متکلمان شیعه عموماً در مباحث کلامی مربوط به امامت به طور مستقل به مفهوم شناسی امامت نپرداخته و تنها تعریفی مشابه با تعریف سنیان از آن ارائه دادهاند. به این معنا که تقریبا همه متکلمان شیعه پس از تعریف امامت به «ریاست عامه در امور دین و دنیا» بلافاصله، با استناد به قاعده لطف، به اثبات وجوب نصب امام بر خداوند پرداختهاند.
در تحلیل متون وحیانی، یکی از انگارههای چشمگیر در چیستی مفهوم امامت، مقام افتراض طاعت است. با تحلیل روایات ناظر به مفهوم امامت، مانند روایات ذیلِ آیه ملک عظیم و روایات تفویض میتوان انگاره این همانی بین امامت و مقام افتراض طاعت را اثبات کرد. به مقتضای این روایات، حتی در مواردی که وحی مستقیمی نیامده، بیان امام، افتراض طاعت دارد؛ چراکه امام برخوردار از پشتوانه تأدیب الهی است.
امامت یکی از آموزههای بنیادین اسلام به شمار می رود و شناخت آن مبتنی بر تحلیل و تبیین صحیح مفهوم آن است. در مقاله پیش رو با رویکرد کلامی به مفهوم شناسی امامت سعی شده مفهوم این آموزه دینی از منظر متکلمان شیعه بررسی شود.