این تحقیق با رویکرد تاریخی در سیره اهل بیت(ع) و با بهره وری از شیوه توصیف و تحلیل این مسأله را بررسی کرده و دریافته است، که امام(ع) با مقاوم سازی نظام معرفتی- رفتاری شیعیان، هویت اجتماعی پویا، فعال و تأثیرگذاری را برای شیعیان طراحی کرده است.
خبر خوش برای پژوهشگران تاریخ و حدیث اینکه در جدیدترین کاوشهای علمی، نسخهای نفیس و نایاب از یکی از کتابهای مأمونی در کتابخانه سلیمیه شهر ادرنه ترکیه به دست آمده است که ماجرای شهادت حضرت رقیه سلام الله علیها در آن نقل شده است.
واکاوی جریان فکری غلو در عصر ائمه(ع) و آشنایی با نوع مواجهه امامان(ع) با این گروه انحرافی، از اهمیت خاصی برخوردار است. مقاله حاضر، به طور خاص، به نوع مواجهه و برخورد امام هادی(ع) با غالیان زمان خویش اختصاص دارد.
شیطان تمام همتش را برآن گذاشته که مردم را از طریق حق و ولایت پیامبر و اهل بیت علیهم السلام دور کند چرا که تنها راه بندگی خدا و اطاعت از او، طریق ولایت معصومین علیهم السلام است. به همین خاطر برای محقق شدن خواسته هایش از هیچ تلاشی فروگذار نکرده و نخواهد بود.
مرحوم آیه الله شیخ علی نمازی شاهرودی از دانشمندان بزرگی است که در تبیین عقاید شیعه - از جمله موضوع امامت-گامهای موثری برداشته است.نویسنده در مقاله حاضر،به معرفی کتاب اثبات ولایت و دو رساله «نورالانوار» و «علم غیب» ایشان همت گماشته است.
«امام» در منظر امام صادق(ع) کسی است که حجت خدا بر بندگان بوده، مرجعیت دینی، علمی، اخلاقی و سیاسی را بر عهده دارد و واسطة فیض میان خدا و بندگان بوده، منصوب از جانب خدا، معصوم و دارای علم خدادادی است.
موقعیت امام به منزله موقعیت پیامبر است پس از تبلیغ (یعنی احکام تبلیغ شده است) پس با پنهان بودن او، مردم اگرچه از دیدارش محروم اند، عبث رها نخواهند شد بلکه باید به تمامی احکامی که در دست است عمل کنند. البته اگر روزی تمام نوامیس دین ضایع گردد، آناً ظهور خواهد کرد.
به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، با توجه به کارکردهای بینظیر آموزه امامت در جنبههای فردی، اجتماعی، دنیوی و اخروی انسانها، توجه برخی از اندیشمندان و مردم از سایر ادیان نیز به آن جلب شده است.
برخی معتقدند که نظریه عصمت امامان علیهم السلام در قرن دوم هجرى به وسیله هشام بن حکم (179ق) متکلّم بزرگ شیعه پیشنهاد گردید و پیش از آن مطرح نبوده است...
رشته آموزشی - پژوهشی «امامت» با گرایشهای مذکور، چهارمین مقطع از مقاطع حوزوی و یکی از رشتههای حوزه دانشی «کلام، ادیان، فرق و مذاهب» است که در آن طلاب، ضمن بررسی تحلیلی و استدلالی مبانی و مسائل امامت و ولایت اهلبیت علیهمالسلام و نقد و ارزیابی نظریههای سایر مذاهب اسلامی، نسبت به افزایش توان پاسخگویی به نیازهای علمی و تخصصی، توان تحقیق، تحلیل، بررسی تطبیقی و نظریه پردازی درباره مسائل امامت را پیدا میکنند و در پایان، موفق به دریافت دانش نامه سطح 4 در رشته «امامت» با یکی از گرایشهای «امامشناسی» و یا «تطبیقی بینالمذاهب» میشوند.