در روزهای گذشته شاهد سخنانی از برخی علمای اهل سنت بوده ایم که مدعی «امیرالمؤمنین» خواندن مولوی عبدالحمید بوده اند. در اینجا این سؤال به وجود می آید که آیا کاربرد این لقب برای افراد مختلف جایز است؟
از مهم ترین ابهامات تاریخ کلام امامیه رابطه دوره نخست کلام امامیه (مدرسه کوفه) با کلام امامیه در مدرسه بغداد در سده چهارم و پنجم است. سرشناس ترین متکلم امامیه در دوره حضور هشام بن حکم است.
رئیس بنیاد بینالمللی امامت گزارشی از تأسیس سطح 3 امامت در حوزه علمیه قم و برپایی دوره تخصصی امامت در سراسر کشور ارائه کرد و ابراز داشت: راهاندازی دوره سطح 4 حوزه در دو عرصه مطالعات تطبیقی و مطالعات تبیینی امامت، از جمله رویکردهایی است که در حوزههای علمیه سراسر کشور گسترش خواهد یافت.
مسئلۀ ولایت تکوینی امامان(ع) همواره در میان صاحب نظران و اندیشمندان امامیه مورد مناقشه بوده است. بررسی چنین مسئله ای علاوه بر اینکه در شناخت مقام امام، حائز اهمیت است،
فراخوان مقاله کنگره بین المللی بزرگداشت علامه میرحامد حسین لکهنوی (صاحب عبقات) رحمه الله
حجتالاسلام والمسلمین سبحانی در نشستی با اصحاب رسانه که به مناسبت رونمایی از پوستر کنگره بینالمللی بزرگداشت علامه میرحامدحسین لکهنوی برگزار شد، ضمن اشاره به فرایندهای برپایی این همایش بینالمللی اظهار داشت: «به دلیل گستردگی شخصیتها و عظمت کلامی مدرسه لکنهو هندوستان، تصمیم گرفتیم تا شخصیتهای سرزمین پهناور هند را در دو کنگره و رویداد علمی یکی با محوریت علامه میرحامدحسین و دیگری مرجع بزرگوار مرحوم سیددلدارعلی غفران مآب معرفی نماییم.»
حجت الاسلام سید حسن موسوی اصل پایان نامه سطح ۳ خود را با موضوع «معنای واژه "ولی" در سه قرن نخست» ارائه کرد.
اهل بیت پیامبر، یکی از محورهای اساسی وحدتآفرین میان مذاهب اسلامی است که با ظهور ابنتیمیه دمشقی در قرن هفتم هجری، و رویکرد تنشزای وی در خصوص اهل بیت، جهان اسلام دچار اختلاف و آسیب جدّی شد.
آثار مکتوب دربارۀ امام امیرالمؤمنین علیه السلام از یک سو آن چنان فراوان است که برشمردن فهرست ها و کتاب نامه های مربوط، خود می تواند موضوع نوشتارهای مستقل قرار گیرد؛ و از سوی دیگر چنان گسترده است که در میان نویسندگان آن ها، ده ها تن غیرمسلمان به ویژه اندیشمندان مسیحی یا غیر شیعه مانند دانشمندان سنی را می توان یافت. این بخش، خود موضوع گفتارهای مستقل بوده و داستان همچنان ادامه دارد.در واقع یکی از بهترین نقاط اتحاد تمام اندیشمندان منصف جهان، اقرار و اعتراف به این نسخۀ جامع فضیلت ها و خوبی ها است.
کتاب: القطره من بحار مناقب النبیّ و العتره اثری حدیثی _ کلامی است که در راستایِ بازخوانیِ فضائل اهلبیت علیهم السلام تألیف یافته است. ساختارِ سنتی، سازوارۀ نهچندان نظاممند، و اندک بودنِ دستاوردهایِ نوینِ علمیِ این کتاب، اگرچه معضل فرو غلتیدن در دورۀ تکرار را به همراه داشته، اما این تکرار، در جهتِ حفظ و تثبیتِ داشتههای حدیثی، احیای روشِ کلامیِ اسلاف امامیه، و کاستن از ضریبِ اشتغالِ یکسویه به مباحثِ فقهیِ صِرف، بهگونهای هدفمند پیگیری شده است. علاوه بر ادای دِین به معصومان، تأکید بر لزوم توجه به معارف اهل بیت، و هشدار نسبت بهضرورت پیروی از ایشان را نیز میتوان در فهرست انگیزۀ تألیف این اثر جای داد.