سخنی از رسول خدا صلی الله علیه و آله در منابع عامه و خاصه نسبت به عمّار وجود دارد، که اگر به گوش فرد منصفی برسد و آن را ببیند محال است به حقانیت مذهب شیعه پی نبرد. آن حدیث نسبت به شهادت عمّار یاسر است که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «عمّار را گروه باغی و ستمکار به قتل میرساند».
اگر علی(ع) دست به شمشیر میبرد احتمال کشتهشدن حضرت نیز بود و کشتهشدن علی(ع) در آن زمان هیچ فایدهای نداشت. چرا که اگر علی(ع) کشته میشد، حکومت، یک نفر را بهعنوان قاتل معرفی کرده و قصاص میکردند و اینگونه بر جنایت خویش سرپوش میگذاشتند.
پیدایش فرقه «خوارج» که به ظاهردرجنگ «صفّین» شکل گرفت، زخم تازه ای برپیکر جامعه اسلامی بود. این گروه متعصب و پرخاش گر که نقاب تقوا و دین داری بر چهره داشت، با عقاید و باورهای عجیب و دور از منطق خود، همواره برای حکومت نو پای امام علی علیه السلام دردسر ساز بودند و با فتنه انگیزی های پی درپی، مشکلات زیادی برسر راه حاکمیتِ اسلام پدید آوردند؛ از این رو امام علیه السلام که آن ها را مردمی کم عقل وآلت دست شیطان می دانست، در مراحل مختلف، برخوردهای متفاوتی با آنان داشت و ضمن بیان نظر صریح اسلام در باره حکمیت و برخی مسایل دیگر، توانست گروهی بی غرض از این بی خردان را از سراشیبی سقوط نجات دهد، ولی دسته ای دیگر که هم چنان بر لجاجت و عصیان خود اصرار می ورزیدند، درنبردی سخت با سپاهیان اسلام، به هلاکت رسیدند و باقی ماندگان این گروه با هم فکری هم دستان خویش، توطئه قتل امیر مؤمنان علیه السلام را پی ریزی کردند و متأسفانه دراین توطئه شوم موفق شدند.