هجرت حضرت معصومه(س) نه تنها به خاطر دیدار با برادرش بود، بلکه مهمتر از آن هجرت به سوی امام زمان خویش و حرکت به سوی نور خدا است. این حرکت به سوی نور نشاندهنده ضرورت حرکت به سمت مظهر حقیقت و ایمان است؛ هجرت ایشان به معنای عملی کردن دستورات الهی و پیامبر(ص) است که همچون حدیث ثقلین، همواره بر پیروی و همراهی با امام تأکید شده است.
معرفت به حضرت معصومه سلام الله علیها به همان معرفت الامام ختم می گردد؛ چراکه در گفتار، نوشتار، سیره و رفتار عملی حضرت معصومه سلام الله علیها چیزی جز وجوب اطاعت از امام را نمی توان مشاهده نمود، در نتیجه معرفت حضرت معصومه سلام الله علیها رهنمون بر معرفت به امام و حجت خدا بر روی زمین است.