دیدار نماینده آیت الله العظمی سیستانی با مدیران و اساتید بنیاد بین المللی امامت همگامی بهائیت ایران با وهابیت در تخریب قبور ائمّة بقیع (ع) فضیلت بقیع و سیره پیامبر و اهل بیت (علیهم السلام) و صحابه و تابعین در زیارت آن موعود آخرالزّمان در دین هندو اهمیت دعا برای امام عصر(عج) در عید فطر دعای حضرت مهدی(عج) در روز عید فطر اختلاط و رقابت کلام و فلسفه در مدرسه حله با تأکید بر دیدگاههای علامه حلّی تحلیل روشهای عقل عملی در اثبات امامت از نگاه علامه حلی با تاکید بر کتاب الفین شفاعت و حل تعارضات ادعایی روایات آن با تاکید بر آرای علامه مجلسی و علامه طباطبایی
روزهای پایانی ماه ذی الحجه یادآور یکی از رخدادهای تاثیرگذار در تاریخ اسلام است که هر انسان منصف و خردمندی با بازخوانی آن، به نشانهای از نشانههای راه دست خواهد یافت.
ابن حمید به طریق خود نقل کرده است؛ خلیفه دوم بر در خانه امام علی(ع) آمد که در آن؛ ایشان و تعدادی از مهاجرین از جمله طلحه و زبیر جمع بودند. عمر؛ ایشان را تهدید کرد یا از خانه خارج و بیعت میکنند یا خانه را با ساکنانش آتش میزند.
از مجموع آنچه در این نوشتار آمد، به این نتیجه میرسیم که اولا قیاس نمودن ابن تیمیه شیعه را به یهود و نصارا، قیاس مع الفارق است؛ زیرا از شیعه از بدترین افراد امتشان سؤال شده و از یهود و نصارا از برترین افراد امتشان. ثانیا شیعه صحابه را به پیروی از قرآن به سه دسته تقسیم نموده: 1- افرادی که عدالتشان معلوم است و این دسته را بهشتی میدانند و ستایش میکنند. 2- افرادی که فسق و نفاقشان معلوم است و این دسته را جهنمی میدانند و نکوهش میکنند. 3- افرادی که حال آنان معلوم و روشن نیست، در این مورد، آنان سکوت میکنند و برای شان دعا و استغفار مینمایند.