یکی از مهمترین مباحث امامت، گفتگو پیرامون راههای تعیین امام است. در این میان، بهترین راه تعیین امام، نصّ بوده که مورد پذیرش اندیشمندان مذاهب اسلامی است.
این نوشتار، ضمن بررسی این دسته روایات با روش توصیفی ـ تحلیلی؛ به این نکته راه یافته که این روایات به دلیل نا سازگاری با روایات معتبر و متواتر و نیز ضعف سند، قابل استناد نیستند. در عین حال، تاویلات و توجیهاتی برای آن ها بیان شده است که با فرض صحت این توجیهات، این دسته از روایات با روایات دیگر ناسازگار نخواهد بود.