«مكتب سامراء» نامي است كه بر شيوه علمي جمعي از فقها و محدثان اماميه در قرن سيزدهم و چهاردهم اطلاق ميشود. اين شيوه علمي كه با هجرت ميرزا محمد حسن شيرازي، از نجف به سامراء شكل گرفت در كنار ويژگيهاي فقهي و اصولي، در زمينه باورداشت اصل امامت و مهدويت، ويژگيهاي خاص خود را دارد.