بر اساس گزارشهای متواتر تاریخی و روایی، امام کاظم(ع) در طول حیاتشان بارها از سوی حکومت عباسی به زندان افتادند که میتوان گفت که هیچ امامی مانند ایشان تا این حد طعم زندان را نچشیده بود.
با مراجعه به منابع مکتوب امامیه، حمایت ها و پیگیری های امیرمومنان علیه السلام در جریان فدک گزارش شده است که این گزارشات، دلالت بر حمایت های امیر مومنان علیه السلام دارد از جمله حضور امیر مومنان به عنوان شاهد و همچنین اظهار گلایه نسبت به غصب فدک، همان گونه که در نامه به عثمان بن حنیف چنین آمده است
احادیث منزلت علی (علیه السلام) از نبی گرامی اسلام (صلی الله علیه وآله وسلم) در موارد زیادی وارد شده است که بزرگان فریقین نیز این موارد را در آثار خود آورده اند.
«افضل آنها سیده جلیله معظمه فاطمه بن امام موسی(ع) معروفه به حضرت معصومه(س) است که مزار شریفش در بلده طیّبه قم است که دارای قبّه عالیه و ضریح و صحنهای متعدد و خدمه بسیار و موقوفات است و روشنی چشم اهل قم و ملاذ و معاذ عامّه خلق است...».
در برخی کتب متأخر نقل شده که پس از شهادت امام کاظم(ع)، مردم مدینه به لحاظ شخصیت و سن احمد، به در خانه او رفته و با وی بیعت کردند و او پیشاپیشِ جمعیت به مسجد پیامبر(ص) رفت و خطبهای خواند و به مردم گفت: «ای کسانی که با من بیعت نمودهاید! بدانید که من خودم با برادرم علی(امام رضا) بیعت کردهام و او واجب الاطاعه است. بر من و شما است که از او اطاعت کنیم».