این رساله با دفاعی موفقیتآمیز و کسب عالیترین رتبه، گامی مهم در روشنسازی مرزهای اعتقادی میان عرفان اصیل اسلامی-شیعی و آموزههای وارداتی صوفیانه برداشته و بر ناهمخوانی نظریه «انسان کامل» صوفیان با مبانی توحیدی و امامتی مذهب تشیع تأکید کرده است.
در این فراز از دعا به خدای سبحان عرض می کنیم که بارپروردگارا !! ما چشم انتظار آن دولت کریمه ای هستیم که تو برای ما رقم میزنی؛ دولتی که مایه عزت اسلام و اهل آن و عامل ذلت نفاق و منافقان است.