این پژوهش با استناد به منابع دسته اول تاریخی و با استفاده از موقعیت های جغرافیایی و ارائه احتمال های عقلی برخاسته از گزارش های موجود، نشان داده است که هرکدام از این بزرگان بنا به دلایلی امکان همراهی با مسلم به عقیل را نداشته اند.
این کتاب در چهار فصل تنظیم شده که در فصل اول به تبیین اندیشه های امامتی جریان سلفی گری ایرانی و قرآن بسندگان پرداخته شده است.
معاونت فرهنگی بنیاد بین المللی امامت با همکاری کانون حقیقت و معرفت طرح امامت و مهدویت غدیری را برگزار میکند.
به مناسبت گرامیداشت سیصد و بیستمین سالگرد و نکوداشت فاضل سراب؛ به همت معاونت فرهنگی بنیاد بین المللی امامت و همکاری دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم و انجمن علمی امامت حوزه علمیه ششمین نشست احیاگران فرهنگ امامت را برگزارکردند.
این پژوهش بر تحلیل محتوایی روایات صادره از امام باقر تکیه دارد و میکوشد با توجه به شرایط عصر صدور آثار آموزههای مهدوی بر شیعیان معلوم نماید.
دانشکده مذاهب اسلامی دانشگاه ادیان و مذاهب با همکاری بنیاد بین المللی امامت نشستهای علمی دهه امامت و ولایت را برگزار میکند.
با مطالعه و شناخت نسبت به قرآن بسندگان به روشنی دیده میشود که آنان امامان و حجتهای الهی را از مقام و جایگاه بلند مرتبهای که دارند پایین آورده و در بسیاری از موارد سبب تضییع این مقام میگردند.
سلفیگری ایرانی یا قرآنیون در نیمه دوم قرن سیزدهم در برابر دوره رنسانس و پیشرفتهای غرب، با شعار بازگشت به قرآن ظهور کرد. این گروه با شعارهای جذاب و عوام فریب از جمله مبارزه با خرافات و ستیز با اخبار مجعول با رویکرد آشنایی با قرآن کریم،مردم را ترغیب به بهرگیری از قرآن و بی نیازیِ قرآن از روایات نمود.
نگاشته ی حاضر با رویکردی تحلیلی- انتقادی می کوشد تا سند و طرق روایت مذکور را با توجه به منابع فریقین و با تکیه بر منابع اهل سنت در سنجهی نقد قرار دهد.
مقاله حاضر، بتریه را به عنوان بخشی از جریان حدیثی کوفه، یک گروه پیش زیدی می داند که نقش فعال و تأثیرگذاری در مناسبات فکری و فرهنگی داشتند و با این پیش فرض می کوشد به بررسی تعامل امام باقر علیه السلام و امام صادق علیه السلام با آنان بپردازد.