با آغاز روزهایی از سال که به نام حضرت زهرا سلام الله علیها ، فاطمیه نامیده شده و شیعیان و محبین اهل بیت علیهم السلام این ایام را احترام کرده و برای مصیبت های آن بانو عزاداری می شود؛ برخی به مخالف پرداخته و با بزرگداشت ایام فاطمیه ناسازگارند که بیشتر از مخالفان شیعه و برخی از روشنفکران و برخی منتقدین شیعی هستند.
همواره با فرا رسیدن ایام سوگواری حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها دشمنان خاندان عصمت و طهارت برای تزلزل در این حقیقت پاینده و روشنگر، به دست و پا افتاده و شبهاتی را بکار می گیرند تا به گمان خویش حرکت انقلابی و مبارزه حضرت زهرا سلام الله علیها را کمرنگ و به حاشیه کشانند.
معجزه، همانگونه که صدق مدّعی نبوت را اثبات میکند، صدق مدّعی امامت را نیز اثبات میکند و به نبوت اختصاص ندارد. معمولاً متکلمان امامیه، معجزه را یکی از راههای شناخت امام دانسته و توانایی بر انجام معجزه را از صفات لازم امام شمردهاند.
در قرآن کریم میخوانیم: «هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالهُدی وَ دِینِ الحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ المُشْرِکُونَ»؛[1] او کسى است که رسولش را با هدایت و آیین حق فرستاد، تا آنرا بر همه آیینها غالب گرداند، هر چند مشرکان کراهت داشته باشند!
با مراجعه به منابع مکتوب امامیه، حمایت ها و پیگیری های امیرمومنان علیه السلام در جریان فدک گزارش شده است که این گزارشات، دلالت بر حمایت های امیر مومنان علیه السلام دارد از جمله حضور امیر مومنان به عنوان شاهد و همچنین اظهار گلایه نسبت به غصب فدک، همان گونه که در نامه به عثمان بن حنیف چنین آمده است
اقدام خاص حضرت زهرا سلام الله علیها در دفاع از امام زمان خویش در آن برهه خاص، سوالات فراوانی را در پیش روی حقیقت جویان عالم اسلام قرار داد که همواره غاصبان و منحرفان از صراط مسقیم را به چالش کشیده است.
نویسنده کتاب صحیح بخاری در کتاب خود درباره برخورد حضرت فاطمه( با ابوبکر، درباره حقوقش پنج روایت را آورده است که با بررسی دقیق این روایات، میتوان علل و انگیزه اعتراض آن حضرت( را علیه ابوبکر به دست آورد.
اگر علی(ع) دست به شمشیر میبرد احتمال کشتهشدن حضرت نیز بود و کشتهشدن علی(ع) در آن زمان هیچ فایدهای نداشت. چرا که اگر علی(ع) کشته میشد، حکومت، یک نفر را بهعنوان قاتل معرفی کرده و قصاص میکردند و اینگونه بر جنایت خویش سرپوش میگذاشتند.
شهادت حضرت زهرا(س) با وجود اسناد و مدارک موجود در منابع فریقین، امری مسلم بوده و انکار آن به جهت استبعاد، نگاهی ساده لوحانه به تاریخ است.
یکی از آفات دین و دینداری مسئله غلو در مورد پیامبران، اولیاء، بزرگان ورهبران دینی است. این مشکل در ادیان پیشین بوده که خداوند در قرآن از آن نهی فرموده است.ائمه معصومین نیز با این مسئله مقابله نمودهاند. در زمان ما مبارزه با این آفت یکی از وظائف دینپژوهان وعالمان دینی است.