رساله سطح ۳ حجت الاسلام عدنان عربی زاده با موضوع «نقش راویان ناصبی در باورهای امامتی اهل سنت» با حضور استاد راهنما حضرت حجت الاسلام و المسلمین استاد حمید رضا محمدی و استاد داور حضرت حجت الاسلام و المسلمین دکتر مهدی غلامعلی برگزار شد.
مساله امامت از جایگاه ویژه‌ای در میان اندیشمندان اسلامی برخوردار است و آثار متنوع امامتی و بحث پردامنه پیرامون آن در میان فریقین، گویای همین اهمیت است. در این میان، صاحب نظران اهل سنت از دیرباز تاکنون، پیرامون مصداق حقیقی خلیفه و جانشین پیامبر خدا صلی الله علیه و آله مطالب بسیاری مطرح کرده و نظری متفاوت با شیعه درباره خلفای نخستین به دست داده‌اند؛ به‌طوری‌که برخی از آنان مقام سه خلیفه نخست را به ناحق بالا برده و از مقام و جایگاه امیرمومنان علیه السلام کاسته‌اند. یکی از عاملان جعل اینگونه روایات، راویان ناصبی هستند که در جای جای منابع مختلف اهل سنت دیده می‌شوند. آنچه که در این نوشتار مورد بررسی قرار گرفته، میزان تاثیر پذیری عالمان اهل سنت از راویان ناصبی در تصویر سازی ناصواب از خلفای چهارگانه به ویژه امیرمومنان علیه السلام و برخی صحابه است.
در ابتدا جمع آوری مختصری از راویان ناصبی که مورد توثیق اهل سنت قرار گرفته اند، انجام شد و از آنها در اهم منابع خود همچون صحاح شش‌گانه روایت نقل شده است؛ در حالی که بنابر مبنای آنان باید تکذیب می شدند.
در فصل دوم این نوشته، دو گفتار وجود دارد. گفتار اول: تنقیص های پیامبر صلی الله علیه و آله آورده شد که متاسفانه در صحیح ترین منابع اهل تسنن تنقیص های فراوانی برای حضرت ذکر شده و در سند تمام این جعلیات که مورد پذیرش اهل سنت است نواصب وجود دارد.
گفتار دوم که مورد بررسی قرار گرفته، خلق فضائل توسط نواصب برای صحابه است. بلکه اذعان کرده اند که معاویه دستور می داد برای صحابه و به خصوص آن کسانی که با امیرمومنان علیه السلام دشمنی داشتند، فضائل ساخته شود.
در فصل سوم نیز دو گفتار بیان شده است. گفتار اول: التزام به امامت امام فاسق. با اینکه اهل تسنن، عدالت را از شرایط امام می دانند ولی خود را نقض کرده و ملتزم به امامت امام فاسق شده اند همچون عبد الملک بن مروان، ولید بن عبد الملک و … .
گفتار دوم: اهل تسنن در طرق نصب امام سه طریق آورده اند. طریق سوم آنها، قهر و غلبه است یعنی اگر کسی امام به حق خود را به قتل برساند و خود ادعای امامت کند، امامت قاتل صحیح خواهد بود و چنین امامی به قطع ظالم است ولی با این وجود امامت چنین افرادی را پذیرفته اند که نقش نواصب در این تفکر تبیین شده است.
در فصل اخیر سه گفتار مورد بررسی واقع شده است.
گفتار اول: تنقیص امیرمومنان و اهل بیت علیهم السلام است. به عنوان نمونه امیرمومنان علیه السلام را متهم به شراب خواری کرده اند. در سند این طعن و سایر مطاعنی که برای حضرت و خاندانشان ذکر کرده اند، نواصب وجود دارند.
گفتار دوم: برتر سازی ابوبکر و عمر و عثمان است. قریب به اتفاق روایاتی که در مدح خلفای خود ذکر کرده اند، ساخته شده نواصب است و نواصب در آنها نقشی دارند.
گفتار سوم: خلق روایات در فضائل مکتب خلفا است. نواصب در ساخت فضائل، اکتفا به خلفای خود نکردند، بلکه حتی برای افرادی که نقشی در به سرانجام رسیدن حکومت خلفای خود داشتند نیز فضائلی جعل کردند.
نتیجه اینکه آنچه که از مدح خلفای اهل تسنن وارد شده و پایه های مبانی امامت آنها توسط نواصب بوده است بلکه حتی تنقیص هایی که بر پیامبر و خاندان ایشان صلوات الله علیهم در منابع اهل تسنن وجود دارد، به جعل نواصب است.
ثبت دیدگاه