این نوشتار با روش توصیفی-تحلیلی و به هدف بررسی جزئیات روش علامه میرحامد حسین، پیرامون اثبات امامت امیرالمؤمنین (ع) در برخورد با مذاهب غیر شیعی با استفاده از حدیث ولایت تالیف شده است.
بر ضد تحفة اثنی عشریه، عالمی وارسته و متکلّمی متبحّر از سادات موسوی،علامه میرحامد حسین، از همان دیار هند، با نگارش پاسخی مفصّل و کوبنده، از مذهب تشیّع دفاع نمود.
در این نوشتار، کتاب نهج البلاغه که با محوریت فصاحت و بلاغت تدوین گردیده است، بر پایه مرجعیت دینی و وابستگی دین و مردم به مرجع دین در کلام امیرالمومنین علیه السلام واکاوی شده است.
سوال از چرایی و علت غیبت امام زمان عجل الله تعالی فرجه نیز در موارد زیادی از خود ائمه اطهار علیهم السلام مورد سوال قرار گفته و پاسخ های گوناگونی نسبت به آن بیان شده است.
نوشتار حاضر می کوشد با پژوهش در منابع تاریخی، تصویری به نسبت روشن از مدت زندگانی حضرت علی اکبر علیه السلام ارائه کند. موضوعاتی دیگری از قبیل مشخص شدن بزرگ ترین فرزند امام حسین، درک زمان امیرمؤمنان علی (ع) و مصداق شناسی علی اکبر (ع) در فقرات زیارت نامه ها، بر این پژوهش مترتب است.
مضمون اصلی صلوات شعبانیه به بیان مقامات، مناصب و جایگاه اهل بیت علیهمالسلام اختصاص دارد؛ به گونهای که میتوان آن را یک دوره امامشناسی مختصر برشمرد. از این رو تلاش میکنیم شرحی کوتاه بر فرازهای مربوط به امامشناسی در اختیار شما قراردهیم.
بنابر آموزهای روایی از آنجا که تا خدا نخواهد امر فرج صورت نمیپذیرد باید به سخنان امامان (علیهم السلام) و علماء در این حوزه توجه داشت و از تطبیق افراد و وقایع پرهیز کرد تا دچار اشتباه منجی باوران مسیحی نشویم.
با استناد به منابع غیر اسلامی و استفاده از پژوهشهای مستشرقان، می توان برخی ابهامات تاریخی در حوزه امامت را پاسخ داد و ضروری است پژوهشهای نوین بر این اساس سامان گیرد.
در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی، تحلیلی به بررسی ویژگیهای امامت با تأکید بر دعای 47 صحیفه سجادیه پرداخته شده و یافتههای پژوهشی حاکی از این است که حضرت در قالب دعا والاترین آموزههای شیعه از جمله جایگاه و ویژگیهای امامت را تبیین کردهاند.
در این پژوهش با روش توصیفی _ تحلیلی بر آنیم که از نگاه محققان و علمای اهل سنت به جایگاه رفیع علمدار کربلا حضرت ابوالفضل العباس بپردازیم.