در این مقاله روابط عاطفی حضرت زینب (س)با امام حسین علیهما السلام در طول حیات حضرت زینب (س) بررسی شده اما تاکید مقاله بر واقعه عاشورا است.
در بررسی زندگی حضرت زینب سلام الله علیها اغلب به نقش آفرینی بی بدیل او در کربلا پرداخته شده است و در توجه به سایر ابعاد شخصیتی او مانند زندگی علمی این بانوی فرهیخته به اشاراتی گذرا بسنده شده است و سبک زندگی علمی ایشان زاویهای بود که نیاز به واکاوی و تحلیل دقیق تری داشت.
این مقاله بر آن است تا با روش تحلیلی -اسنادی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و اینترنتی صبر حضرت زینب سلاماللهعلیهادر جریان نهضت حسینی را بررسی کند و مواضع صبر ایشان در سه حوزه صبر بر طاعت، صبر بر معصیت و صبر بر مصیبت را به تصویر کشیده به این سؤال که نقش صبر حضرت زینب سلاماللهعلیها در ایجاد عزاداری حسینی علیهالسلام به عنوان بزرگ ترین میراث معنوی جهان چیست؟ پاسخ دهد.
پرسش کلیدی در پاسخ به این شبهه آن است که آیا این خطبه به درستی به امیرمومنان نسبت داده شده است؟ یا فرد دیگری به نام خيثمه قائل آن است؟ برخی مصدر این خطبه را منابع تاریخی اهل سنت از جمله طبری می دانند که سید رضی از آن نقل نموده است.
چرا خود خلیفه دوم عمر و فرزندان او همیشه از ناحیه حزب اموی و شام در حاشیه امن هستند ولی ابوبکر و فرزندانش مرموزانه کشته می شوند؟!!! فعلا در این نوشتار به دنبال کشف عامل قتل های زنجیره ای فرزندان خلیفه اول هستیم.
اندیشه مهدویت چراغی فراراه شیعه در عصر غیبت است. افزون بر این طرح این اندیشه از سوی پیامبر و امامان شیعه متناسب با شرایط اجتماعی و معضلات پیش روی بوده است.
با مراجعه به کتب اهل سنّت در می یابیم بزرگان و دانشمندان بنام اهل سنّت با وجود خردسالی امام، از ایشان به بزرگی یاد کرده و حدّاقل به خاطر اینکه از سلاله رسول الله می باشند، احترام فراوانی نسبت به امام ابراز می کنند.
تعداد قابل توجهی از حدیث پژوهان اهل تسنن در اثبات بی اعتباری این روایت کوشیده و برگزاری نماز رغائب را بدعت خوانده اند اما شیعی مذهبان کمتر به مناقشه در این روایت پرداخته و بسیاری از آنان بر اساس قاعده تسامح به استحباب یا جواز برگزاری نماز رغائب حکم کرده اند.
در مقاله حاضر، بعد از بررسی سند حدیث و اثبات ضعف آن، مشروعیت انجام اعمال این شب به قصد رجاء تبیین، و در ادامه درباره معنای «رغائب»، تفسیر آن به شب آرزوها نقد شده است.
هدف این پژوهش شناسایی و اکتشاف راهبردهای رهبری آموزشی در سیره امام محمدباقر(ع) بر مبنای مدل پیشینی خلاقیت، هوش (هوش عملی، هوش تحلیلی) و خرد بوده است.