دوره مجازی تربیت مبلغ غدیر
تعمیق فواید امام غایب در پرتو امام شناسی و غیبت شناسی
آیا پدر و مادر و اجداد رسول خدا مومن و یکتا پرست بودهاند؟
گزارشی از کتاب: دانشنامه بقیع شریف
امامت در سن طفولیت، چگونه توجیه میشود؟
آیا امکان دارد که دو امام معصوم به طور همزمان، امامت کنند؟!
آیا امام علی(ع) برای اثبات ولایت و امامت خویش به واقعه غدیر استدلال میکردند؟
بر اساس نص قرآن حضرت ابراهیم(ع) امتحانهایی را پشت سر گذاشت تا به مقام امامت رسید، آیا امامان شیعه نیز چنین آزمونهایی را پشت سر گذاشتند؟
میراث مکتوب معصومان علیهم السلام از آن روی که به بیان و بنان خود ایشان نگاشته شده، از اهمیتی دوچندان در اکتشاف دیدگاه اهلبیت علیهم السلام در ساحتهای گوناگون معرفت دینی برخوردار است. این نگاشتهها، سنجۀ عیار ارزیابی سایر گزارهها و متون نیز به شمار میآیند. نامههای معصومان، از جمله میراث مکتوب و لکن مغفولی است که چندان در مطالعات امامتپژوهی شیعی مورد واکاوی قرار نگرفته است.
کی از مهمترین مباحث امامت، گفتگو پیرامون راههای تعیین امام است. در این میان، بهترین راه تعیین امام، نصّ بوده که موردپذیرش اندیشمندان مذاهب اسلامی است. نصّ از جهت وضوح دلالت به دو قسم «نصّ جلی» و «نصّ خفی» تقسیم میشود. نصّ جلی بدون واسطه، امامت را اثبات خواهد کرد؛ و از همین رو دارای اهمیت ویژهای است.
در روایات معتبری، امام معصوم(علیه السلام) با استناد به آیه شریفه «لا یَنالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ»، امامت هر ظالمی را تا روز قیامت نفی می کنند؛ حتی کسانی که در گذشته، آلوده به بت پرستی بوده وسپس مسلمان شده اند نیز شایستگی رسیدن به مقام «امامت» را ندارند. این سخن امام(ع) در واقع کنایه ای است به خلافت خلیفه اول و دوم که پیش از اسلام آوردن، مدت مدیدی از عمر خویش را در بت پرستی سپری کردند.
چکیده: امامت به معنایی که شیعه بدان معتقد است، اساسی ترین باوری است که موجب امتیاز شیعة امامیه از دیگر فرق اسلامی شده است. امامت به لحاظ عقلی و نقلی محل بحث و بررسی عالمان شیعی بوده است. آنچه در این نوشتار می آید، رویکرد نقلی و تاریخی به اصل امامت، با استفاده از […]
این نوشته در ادامه سلسله مقالات بررسی تألیفات در موضوع مهدویت، به بررسی تألیفات در دوره حوزة حله میپردازد.
باور به ظهور امام مهدی (ع) هر چند یک اعتقاد اسلامی است، ولی در مذهب تشیع از جایگاه خاصی برخوردار است و می توان گفت دلیل اصلی آن هم این است که ولادت و حیات آن حضرت را قبول دارند.
امامت و نحوه موضعگیری در قبال آن، حقیقتی است که نه تنها خط مشی انسان را در طول حیات دنیوی معین میکند، بلکه سرنوشت آینده او را نیز ترسیم خواهد نمود.