رفتار عملیِ رسول خدا (ص) در رویارویی با اهل کتاب که الگویِ قرآنیِ تمدّن ساز در تعامل حکیمانه با اهل کتاب به شمار می رود؛ مبتنی بر چهار رکنِ محوری است: 1. تکیه بر باورهای مشترک (کلمة سواء) 2 .جدالِ اَحسَن 3. حکمت 4. موعظه حسنه.
امام صادق(ع)جایگاه مهمی در حدیث مسلمانان عصر خویش داشتهاند با این وجود بخاری در کتاب الجامع الصحیح خود از ایشان روایتی نقل نکرده است.این پژوهش می کوشد، دسترسی بخاری به روایات امام صادق علیه السلام جهت استفاده در الجامع الصحیح را نشان دهد.
مجالس تبری تایید شده از سوی اهل بیت علیهم السلام همچون مجالس تولّی مستند به ادله عقلی و قرآنی و روایی است و غرض آن آگاه کردن شیعیان از باور بیش از هزار ساله خویش است. باوری که از شخص رسول خدا و امیرمؤمنان و حضرت زهرا سلام الله علیهم نشأت گرفته است و دیگر امامان نیز این مسیر را ادامه داده اند.
خدیجه (س) با بزرگی و خیری که خداوند برای او اراده کرده بود، بانوی خردمند شریفی بود. او در آن دوران از برترین افراد در نسب و بزرگ ترین شخصیت در شرف و ثروت بود.
این نوشته، نگاهی است نو و زنده به سیره درخشان و الهام بخش خدیجه همسر و همراه آرمان های پیامبراکرم در فضایی آکنده از تعصب کور جاهلی و پیروی از رهبران تاریک فکر و ستم پیشه که سمبل معنویت و اخلاق میشود و مردم روزگارش او را پاک منش و پاک روش نام نهادند.
یافته های این پژوهش که مبتنی بر روش توصیفی تحلیلی و مستند به خطبه های نهج البلاغه و داده های تاریخی است، نشان می دهد که آن حضرت، قاطعانه به نفی منطق قبیله ای سقیفه پرداخت اما در همان حال، با هوشمندی و درایت، به اتخاذ «راهبرد صبوری» و اجتناب از وحدت شکنی روی آورد تا کیان اسلام از هرگونه خطر احتمالی در امان بماند.
تغییر و تحول در نحوه عملکرد قریش در درون جامعه اسلامی بخصوص در بازه زمانی فتح مکه تا جریان سقیفه قابل بحث و بررسی است. این نوشتار عهده دار بررسی شرایط سیاسی قریش و اتفاقاتی است که در این برهه از تاریخ روی داده است.
عصیبت و تعصبات قبیله ای خصوصاً در سقیفه بنی ساعده و بر سر تعیین جانشین پیامبر، خود را آشکارا نمایان ساخت و بیش از هر زمانِ دیگری با ویژگی های پیش از اسلام سنخیت یافت.
اخبار حضرت سکینه در کتب تاریخ و ادب از ابهامات، تحریف ها، اکاذیب و اتهاماتی برخوردار است که هر پژوهشگری را به تفکر و پرسشگری در زندگی و اعمال و رفتار او وا می دارد.
در روایات شیعی و نیز برخی کتب اهل سنت و جماعت آمده است که محسن بن علی بن ابیطالب در روزهای پر گیر و دار پس از رحلت پیغمبر بر دختر او وارد آمد، سقط گردید