یافتههای این پژوهش نشان میدهد که سید بن طاووس با تدوین و نشر کتاب در موضوعات مختلف، رواج دادن مقتل و منقبت خوانیِ اهل بیت، بر پا کردن مجالس مناظره با پیروان سایر فِرَق اسلامی، ترویج اندیشه مهدویت و نزدیکی ظهور منجی، همکاری با ایلخان مغول در چارچوب یک نظریه سیاسی دینی و سرانجام تدوین ادعیه و رواج دادن فرهنگ دعا، در رشد فرهنگی و اجتماعی شیعیان در این دوره نقش داشته است.
در این مقاله با جست و جویی تقریباً کامل در آثار حدیثی او مهمترین اندیشههای وی، همچون نحوه تعامل او با حدیث عقل گرایی، اخباری گری مباحث فقه الحدیثی، مباحث رجالي طرق نقل حديث تأویل در روایات .... بررسی گردیده است و سعی شده که برای هر موضوعی نمونههایی نیز ذکر شود تا خواننده مباحث یاد شده را در آثار وی مشاهده کند.
این پژوهش بر آن است تا با بازشناسی این خاندان با تکیه به منابع تاریخی و غیر آن (تراجم، انساب، حدیثی و...) و نیز آثار بر جای مانده از ايشان، حتی المقدور به بازسازی حیات سیاسی و اجتماعی آنها و در نهایت به موضوع بندی آثار و بررسی ارزش و اعتبارشان و میزان مقبولیت و پذیرش این آثار در جوامع شیعی بپردازد.
در این مقاله، بخشهای مهمی از زندگی سید به ویژه تعامل علمی او با عالمان بزرگ اهل سنت روشن خواهد شد، اما مهم تر از آن، اندیشه های منحصر به فرد مرحوم «ابن طاووس» است.
این نوشتار با به کارگیری روش توصیفی-تحلیلی در صدد نقد دیدگاه فیصل نور برآمده ،و با استناد به نصوص امامت و تحلیل روایات مورد استناد فیصل نور، به تبیین علّت صدور چنین روایاتی پرداخته و به ادعای تعارض آنها پاسخ داده است.
علامه عبد الحسین امینی با به کارگیری منابع مقبول نزد اهل سنت از مکتب اهل بیت و جانشینی بلافصل مولی امیر المؤمنین دفاع کرد. معمول روایاتی که علامه امینی در بحث های خود می آورد روایاتی هستند که در کتب اهل سنت وجود دارند .
این نوشتار، مروری بر روایات وارده در بحث مهدویت از عصر امام علی علیه السلام تا زمان حضرت سجاد علیه السلام است و تلاش میکند محورهای مورد توجه و تأکید در این آموزشها مشخص شده و نسبت آن با نیازهای جامعه اسلامی معلوم گردد.
این مقاله به تبیین سؤال اصلی «روشهای امام سجاد برای حفظ حماسه عاشورا و دستاوردهای آن و چیست؟» خواهد پرداخت.
با تأمل در اشکالات ابن تیمیه، به استدلال عقلی علامه حلی بر امامت امام علی (علیه السلام) معلوم می شود نظرات او مردود است که تثبیت استدلال علامه و در نتیجه، اثبات امامت امام علی (علیه السلام) و به تبع آن، سایر امامان شیعه را در پی دارد.
نویسنده در نوشتار حاضر پس از بیان اطلاعاتی در خصوص محتوا و تاریخ های مختلف کتابت و نیز چاپ نسخه های این کتاب، از کتاب نورالعین فی ترجمه الالفین یاد کرده و بخش هایی از این ترجمه را بیان می دارد.