مقاله حاضر کاوشی در آسیبشناسی پدیده غلو از نگاه این جریان سلفی گری است که با ارائه شواهد، به تبیین معناشناختی، مضامینشناسی، شاخصهها و بسترهای غلو از نگاه این جریان پرداخته است.
تمام شبهات افرادی مانند مولوی عبد الحمید در باب امامت، به تطبیق دادن نظام فکری سیاسی در حکومت های بشری و پادشاهی بر نظام امامت و خلافت الهی برمی گردد.