علامه میرحامد حسین در کتاب شریف «عبقات الانوار»، به اشکالات مطرح شده از جانب عبدالعزیز دهلوی بر تفاسیر شیعه از آیه تطهیر که به استناد قرائن مختلف در شأن اهل بیت نازل شده، پاسخ داده است.
این نوشتار با روش توصیفی-تحلیلی و به هدف بررسی جزئیات روش علامه میرحامد حسین، پیرامون اثبات امامت امیرالمؤمنین (ع) در برخورد با مذاهب غیر شیعی با استفاده از حدیث ولایت تالیف شده است.
بر ضد تحفة اثنی عشریه، عالمی وارسته و متکلّمی متبحّر از سادات موسوی،علامه میرحامد حسین، از همان دیار هند، با نگارش پاسخی مفصّل و کوبنده، از مذهب تشیّع دفاع نمود.
در این نوشتار، کتاب نهج البلاغه که با محوریت فصاحت و بلاغت تدوین گردیده است، بر پایه مرجعیت دینی و وابستگی دین و مردم به مرجع دین در کلام امیرالمومنین علیه السلام واکاوی شده است.
نوشتار حاضر می کوشد با پژوهش در منابع تاریخی، تصویری به نسبت روشن از مدت زندگانی حضرت علی اکبر علیه السلام ارائه کند. موضوعاتی دیگری از قبیل مشخص شدن بزرگ ترین فرزند امام حسین، درک زمان امیرمؤمنان علی (ع) و مصداق شناسی علی اکبر (ع) در فقرات زیارت نامه ها، بر این پژوهش مترتب است.
در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی، تحلیلی به بررسی ویژگیهای امامت با تأکید بر دعای 47 صحیفه سجادیه پرداخته شده و یافتههای پژوهشی حاکی از این است که حضرت در قالب دعا والاترین آموزههای شیعه از جمله جایگاه و ویژگیهای امامت را تبیین کردهاند.
در این پژوهش با روش توصیفی _ تحلیلی بر آنیم که از نگاه محققان و علمای اهل سنت به جایگاه رفیع علمدار کربلا حضرت ابوالفضل العباس بپردازیم.
این پژوهش درصدد است با روش توصیفی و تحلیلی به این سؤال اساسی پاسخ دهد که در حدیث لوح برای امام حسین(ع) چه ویژگی ها و خصوصیاتی آمده است؟
نگارنده با روش تحلیلی توصیفی و استفاده از منابع کتاب خانهای، وثاقت و ضعف قائلان به بی ایمانی ابوطالب علیه السلام را بررسی کرده است.
این مقاله با ماهیت توصیفی- تحلیلی و بهره گیری از روش تحلیل نتایج حاصل از مطالعه منابع مکتوبِ مهم و کهنِ تاریخ صدر اسلام، به بررسی و نقد دیدگاه مشهور در خصوص واقعه بعثت پرداخته است.