قیام صرفاً یک پدیدۀ مذهبی و اعتقادی نیست و حتی صرفاً سیاسی هم نیست؛ بلکه دارای لایهها و ابعاد اجتماعی است که بسیار اهمیت دارد. اساساً نارضایتی مردم از ظلموستم، خود بستر شکلگیری قیام است.
ارتباط اهلبیت علیهم السلام با قیامهای شیعیان یا شیعی عصر حضور است. سؤال اصلی این است که آیا این قیامها، تأیید اهلبیت علیهم السلام را داشته و مشروع بوده یا قیامهای سربهخود و بدون اذن و مبنا بوده است؟