تجارت زیان بار «بهره ها»، در انکار امامت امام رضا علیه السلام
محفل ادبی شب شعر بین المللی «موکب اول» برگزار شد.
عدالت و انسانیت در پرتو امامت از دیدگاه معارف رضوی
شجاعت وصف ناپذیر امام حسن علیه السلام در دفاع از امامت و ولایت
فضیلت تراشی برای معاویه در ساخت احادیث صلح امام حسن علیه السلام
السلام علیکم یا اهل بیت النبوه علیهم السلام
دیدار اعضای شورای علمی کنگره بزرگداشت علامه میرحامد حسین با حضرت آیت الله حسینی بوشهری
کنگره بزرگداشت علامه میرحامدحسین رحمهالله در لکهنو هند برگزار میگردد.
از آن جا که زیارت نوعى اعلام موضع و مشخص کردن خط فکرى است و آثار سازنده عجیبى دارد، آنچه به عنوان متن زیارتى خوانده مىشود، از نظر محتوا و جهت دهى، از حساسیتى ویژه برخوردار است. به همین جهت ائمه (علیهم السلام) با آموختن نحوه زیارت به یاران خود، به این عمل سازنده جهت و غناى بیشترى بخشیدهاند به گونهاى که زیارتنامههاى رسیده از معصومان (علیهم السلام) - مانند زیارت جامعه کبیره، عاشورا، آل یاسین و ناحیه مقدسه - گنجینهاى از تعالیم و آموزشهاى عالى آنان است.
از بدیهیات دین الاهی این است که حق تعالی هیچ فرد، گروه، نژاد و نسلی را به خاطر گناهان دیگران مورد عقوبت دنیوی یا عذاب اخروی قرار نمی دهد، مگر این که به نحوی در تحقق آن گناه مؤثر یا به آن راضی باشند و یا از آن نهی نکرده باشند؛ بلکه از نظر قرآن و روایات ملاک در الحاق به گروه یا قبیله ای، هماهنگی فکری و عملی با گروه است؛ چنان که خداوند پسر نوح را از اهل نوح نمی داند و دلیل آن را عدم هماهنگی عملی با نوح بیان می کند.
شکر بر نعمت از موضوعاتی است که در منابع روایی ما دارای جایگاه خاصی است.انسان مؤمن و موحد به جهت معرفت و شناخت صحیحی که نسبت به خدا و آفریدگارش دارد، هرچه از سوی پروردگارش به او برسد، شکرگزار است؛ زیرا چنین انسانی، همواره وظیفه الاهی خود را انجام میدهد و در برابر حوادث -چه خوب باشد یا ناگوار- تسلیم است و آنها را در مسیر کمال و سیر الى الله به حساب میآورد.