دیدار نماینده آیت الله العظمی سیستانی با مدیران و اساتید بنیاد بین المللی امامت همگامی بهائیت ایران با وهابیت در تخریب قبور ائمّة بقیع (ع) فضیلت بقیع و سیره پیامبر و اهل بیت (علیهم السلام) و صحابه و تابعین در زیارت آن موعود آخرالزّمان در دین هندو اهمیت دعا برای امام عصر(عج) در عید فطر دعای حضرت مهدی(عج) در روز عید فطر اختلاط و رقابت کلام و فلسفه در مدرسه حله با تأکید بر دیدگاههای علامه حلّی تحلیل روشهای عقل عملی در اثبات امامت از نگاه علامه حلی با تاکید بر کتاب الفین شفاعت و حل تعارضات ادعایی روایات آن با تاکید بر آرای علامه مجلسی و علامه طباطبایی
شیطان تمام همتش را برآن گذاشته که مردم را از طریق حق و ولایت پیامبر و اهل بیت علیهم السلام دور کند چرا که تنها راه بندگی خدا و اطاعت از او، طریق ولایت معصومین علیهم السلام است. به همین خاطر برای محقق شدن خواسته هایش از هیچ تلاشی فروگذار نکرده و نخواهد بود.
آیا با ویژگی هایی که برای مشرکان بیان شده است، می توان گفت مسلمانانی که هیچ یک از آن ویژگی ها در آنان وجود ندارد، از مشرکان بدترند؟ گویا محمد بن عبدالوهاب به آیات قرآن توجه نکرده است و تنها با دیدن یک یا دو آیه که در گفتارش به آن استناد کرده، به داوری پرداخته است. این در حالی است که باید تمام آیات مربوط به مشرکان را دید؛ زیرا آیات قرآن، یکدیگر را تفسیر می کند. «القرآن یفسرّ بعضه بعضاً»
پیامبران با همه علوّ مقام و شأن و عصمتى که دارند؛ مانند دیگران انسانهایى هستند که داراى شهوت و غضب و غرایز و امیال نفسانى بوده و نیازمند راهنمایى و ارشاد الهى میباشند و اگر لحظهاى به خود واگذار شوند، هلاک خواهند شد و براى چنین اشخاص مهمى که رهبرى جامعه را به عهده دارند، یک لحظه غفلت یا ضعف و سستى در کار رسالت، گناهى بزرگ محسوب میشود. لذا چنین تعبیرات شدیدى در مورد آنان بیان شده، کما اینکه هیچگاه مستغنى از دعا و آمرزش و عفو الهى نیستند.