اثر« گفتمان امامت الگویی معرفتی در تقریب و وحدت» تمام پیچیدگیها و متغیرهای عرصه وحدت و تقریب را سنجیده و با نگاهی جامع در اطراف و اهدافِ تقریب و وحدت، ابعاد گوناگون آن را در سیاست و فرهنگ و معرفت مشخص نموده است، و کوشیده است تا با ایجاد گفتمانی در محل اختلاف، همراه با روشنگری و کشف حقایق، سوء تفاهمهای مذهبی را برطرف کند، و با فراخوانیِ شیعه و سنی به مشترکات معرفتی، اختلافات را در ریشه بخشکاند.
رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم برای اکمال دین و تبیین همۀ معارف قرآنی به تمامی ابعاد بحث مهدویت توجه داشته است اما تکرارها و تأکیدهای آن حضرت نشان از آن دارد که برخی محورهای مباحث مهدوی بیشتر مورد توجه بوده که حاکی از نیاز بیشتر مخاطبان در تبیین این قسم از آموزه هاست.
رئیس بنیاد بین المللی امامت با متولی شرعی عتبه مقدسه عباسیه ، در حاشیه پیش همایش کنگره بین المللی بزرگداشت علامه میرحامدحسین لکهنوی در نجف اشرف، دیدار و گفت و گو کردند.
تقیه راهکاری برای حفظ اسلام واقعی است که در ضمن آن، مسلمانان واقعی در سایه اسلام ظاهری حفظ شوند اما اگر هدف اصلی از تقیه و وحدت با وحدت طلبی افراطی و کنار گذاشتن مسلمات مذهب از بین رود به نرمی و آرامی هدف اصلی از تقیه و وحدت نیز از بین می رود.
رفتار عملیِ رسول خدا (ص) در رویارویی با اهل کتاب که الگویِ قرآنیِ تمدّن ساز در تعامل حکیمانه با اهل کتاب به شمار می رود؛ مبتنی بر چهار رکنِ محوری است: 1. تکیه بر باورهای مشترک (کلمة سواء) 2 .جدالِ اَحسَن 3. حکمت 4. موعظه حسنه.
امام صادق(ع)جایگاه مهمی در حدیث مسلمانان عصر خویش داشتهاند با این وجود بخاری در کتاب الجامع الصحیح خود از ایشان روایتی نقل نکرده است.این پژوهش می کوشد، دسترسی بخاری به روایات امام صادق علیه السلام جهت استفاده در الجامع الصحیح را نشان دهد.
گروه مطالعات تطبیقی امامت پژوهشکده امامت ،هسته پژوهشی «امامت در مذاهب اسلامی» دوره تربیت و جذب پژوهشگر را برگزار میکند.
به همت بنیاد بینالمللی امامت و با همکاری عتبه مقدسه عباسیه در نجف اشرف پیش نشست همایش بینالمللی بزرگداشت علامه میرحامد حسین موسوی لکهنوی برگزار میگردد.
مجالس تبری تایید شده از سوی اهل بیت علیهم السلام همچون مجالس تولّی مستند به ادله عقلی و قرآنی و روایی است و غرض آن آگاه کردن شیعیان از باور بیش از هزار ساله خویش است. باوری که از شخص رسول خدا و امیرمؤمنان و حضرت زهرا سلام الله علیهم نشأت گرفته است و دیگر امامان نیز این مسیر را ادامه داده اند.
خدیجه (س) با بزرگی و خیری که خداوند برای او اراده کرده بود، بانوی خردمند شریفی بود. او در آن دوران از برترین افراد در نسب و بزرگ ترین شخصیت در شرف و ثروت بود.