سه شنبه, ۴ اردیبهشت , ۱۴۰۳ Tuesday, 23 April , 2024 ساعت ×

برچسب » مولی

صریح‌ترین الفاظ در رساندن مهم‌ترین دستور
9 ماه قبل
یادداشت

صریح‌ترین الفاظ در رساندن مهم‌ترین دستور

در میان ادله‌ی امامت امیرالمومنین علی علیه السلام، یکی از مهمترین آن ها حدیث غدیر بوده که حضرت رسول صلی الله علیه و آله در روز غدیر در میان ده ها هزار شاهد و با شرایط خاصی بیان کردند. این حدیث با توجه به نقل فراوانش در بین صحابه و تابعین، از نظر سندی قابل خدشه نبوده و حتی اهل سنت نیز آن را متواتر دانسته و پذیرفته اند.

آیا از میان علمای اهل سنت، کسی واژه مولی در حدیث غدیر را به اولویت در تصرف، معنا کرده است؟
1 سال قبل
پاسخ به پرسش

آیا از میان علمای اهل سنت، کسی واژه مولی در حدیث غدیر را به اولویت در تصرف، معنا کرده است؟

درست است که حدیث غدیر در میان شیعه و سنی ثابت شده است و میان فریقین متواتر؛ اما بحث اصلی بر روی دلالت حدیث غدیر است. چه آنکه شیعیان این حدیث را بر امامت و وصایت امیرمؤمنان معنا می کنند و اهل سنت، آن را صرف دوستی با حضرت تعبیر می کنند؛ هرچند به آن هم ملتزم نشده و دشمنان علی علیه‌السلام را از اصحاب پیغمبر می خوانند! حال سؤال اینجاست که آیا از علمای اهل سنت هم کسی وجود دارد که قائل به این معنا باشد؟

آيا نص بر خلافت علی (علیه السلام) از افزوده های بدعت‌گزاران است؟
1 سال قبل
پاسخ به پرسش

آيا نص بر خلافت علی (علیه السلام) از افزوده های بدعت‌گزاران است؟

با توجه به این نمونه‌ها و گزارش مختصر از کیفیت روایت حدیث غدیر و ثبت و ضبط جریان غدیر توسط مورخان، محدثان، مفسران و ... به این نتیجه می‌رسیم که ادعای زیادی بودن حدیث غدیر توسط پیروان هوا گزافه گویی و توهینی است به صحابه، مورخان، محدثان، مفسران و ... اهل سنت که واقعه غدیر را گزارش کرده اند و تصریح نموده اند که پیامبر (ص) علی (ع) را به عنوان جانشین بعد از خود انتخاب کرد.

مراد پیامبراکرم صلی الله علیه و آله از واژه «مولی» در روز غدیر «خلافت و امامت» بود یا «دوستی و محبت»؟!
1 سال قبل
پاسخ به پرسش

مراد پیامبراکرم صلی الله علیه و آله از واژه «مولی» در روز غدیر «خلافت و امامت» بود یا «دوستی و محبت»؟!

شهاب الدّین همدانی از عمر بن الخطاب چنین نقل کرده است: «پیامبر (صلِّی الله علیه و آله و سلّم) علی (علیه السّلام) را به عنوان پیشوا نصب نموده و سپس فرمود: «مَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلَاهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ …»؛ «خدایا تو گواه من بر آنان هستی». عمر گفت: «ای رسول خدا! جوانی خوش سیما و نیک بوی در کنار من گفت: ای عمر! همانا پیامبر پیمانی بست که آن را نقض نمی‌کند جز کسی که مناق باشد». آن‌گاه پیامبر (صلِّی الله علیه و آله و سلّم) دست مرا گرفت و فرمود: «ای عمر! او جبرییل بود، نه انسان. او می‌خواست آنچه را که درباره‌ی علی (علیه السّلام) به شما گفتم تأکید کند»