با مراجعه به کتب اهل سنّت در می یابیم بزرگان و دانشمندان بنام اهل سنّت با وجود خردسالی امام، از ایشان به بزرگی یاد کرده و حدّاقل به خاطر اینکه از سلاله رسول الله می باشند، احترام فراوانی نسبت به امام ابراز می کنند.
علامه امینی (م1390ق) در جلد نخست کتاب « الغدیر فی الکتاب والسنه و الادب »، بخشی را تحت عنوان « المناشده و الاحتجاج بحدیث الغدیر الشریف » آورده که در آن به بررسی گواهی گرفتن ها و استدلال های افراد مختلف به حدیث غدیر، در جهت اثبات وقوع حادثه غدیر و نیز دلالت آن بر خلافت بلافصل حضرت علی علیه السلام پس از پیامبر صلی الله علیه و اله پرداخته است.
این گونه اصطلاحات، ناظر به شرایط تاریخی بوده و صرفاً جنبه توصیفی دارد و تشیع به عنوان مکتب اهل بیت(ع) حقیقت راستین اسلام است و صرفاً مذهبی فقهی در عرض سایر مذاهب نیست. با این حال فقه متعالی شیعه به عنوان یکی از افتخارات تشیع در زمان امامت امام صادق (ع) در برابر سایر مذاهب فقهی اظهار شد و از این روی تبیین علم شریعت نیز بیشتر به آن حضرت اختصاص داشته است.
رضایت خداوند، شامل تمامی کسانی که در آن روز بیعت کردهاند نیز نخواهد شد؛ بلکه تنها شامل کسانی میشود که با ایمان قلبی بیعت کردهاند؛ زیرا خداوند رضایت خود را مشروط به داشتن ایمان کرده است. چنانچه خداوند در آن آیه رضایت خویش را تنها به گروه مؤمنین اطلاق میکند
بیشتر اهل سنت، تمام صحابه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را عادل میدانند؛ از این روی، در نگاه آنها، هر روایتی که به یکی از صحابه ختم شود، به شرطی که سند آن، متصل باشد و وثاقت راویانش احراز شود، از نوع صحیح دانسته میشود و باید از هر گونه نقد و ارزیابی متن آن خودداری کرد؛ بنابراین، عدالت صحابه از مبانی رجالی اهل سنت است.
بنا به نوشته منابع تاریخی اهل سنت، بنی امیه به ویژه یزید، به دنبال شهادت امام حسین(علیه السلام) بودند. از این رو یزید از حاکمان مکه و مدینه خواست امام را ترور کنند. در نهایت عبیدالله بن زیاد با مکر و بی وفایی کوفیان، نقشه یزید را عملی ساخت.
یکی از تفاوت های اصلی وهابیت و اهل سنت موضع گیری آنها نسبت به اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه وآله) است. علمای اهل سنت همچون آقایان بخاری ، مسلم و احمد بن حنبل در کتاب های خود چندین بخش را به فضائل اهل بیت (علیهم السلام)، امام علی، حضرت زهرا و امام حسن و امام حسین (علیهم السلام) اختصاص داده اند.
کتاب «مهدویت از دیدگاه اهل سنت» پژوهشی در تطابق باورهای مهدوی فریقین از منابع معتبر اهل سنت به تألیف حسین قربانی دامنابی است که توسط انتشارات زر نوشت سال 1398 چاپ اول آن در تهران در 162صفحه منتشر شده است.
تامل و بررسی در احوال راویان حدیث یا نقد خارجی نزد محدثان ،همواره یکی از راههای ارزیابی و شناخت حدیث بوده است اما چه بسا که برای عبارت نادرستی ،سند صحیحی جعل کرده و بر ساخته باشند؛در این صورت نقد سند تنها نمی تواند کارساز باشد نقد متن یا نقد داخلی به عنوان مهمترین راه ارزیابی حدیث لازم می آید.
در یکی از جنگ ها، تیری به پای علی(علیه السلام) اصابت کرد به گونه ای که بیرون آوردنش دشوار می نمود. از این رو پیشنهاد شد به هنگام نماز که آن حضرت از خود غافل شده و غرق ارتباط با پروردگار است، تیر را بیرون آورند. پرسش اصلی مقاله این است که چنین رخدادی از سوی چه کسانی و با چه هدفی در قالب منقبت گزارش شده است؟