کل نظام جمهوری اسلامی ایران اعم از حوزه ها، دانشگاه ها و آموزش و پرورش، به تلاش علمی و آموزشی و پژوهشی و فرهنگی بنیاد بین المللی امامت نیاز جدی و مبرم دارند. همکاری دبیرخانه کنگره بین المللی بزرگداشت علامه میرحامد حسین با عتبه مقدسه عباسیه در انتشار نخستین ترجمه عربی کامل عبقات الانوار دیدار نماینده آیت الله العظمی سیستانی با مدیران و اساتید بنیاد بین المللی امامت پاسخ به پرسش هایی پیرامون امام صادق علیه السلام اقدامات بی بدیل امام صادق علیه السلام در اعتبار بخشی به روایات کاربست «روش تحلیل» در دفاع شیخ صدوق از «حدیث ولایت و حدیث منزلت» نقش بانوان شیعه عصر امام صادق (علیه السلام) در بسط جریان تشیع بررسی چگونگی تقابل ائمه با جریان های غالیانه از آغاز تا دوره امام صادق(علیه السلام) بررسی سندی و تحلیل دلالی روایات امام صادق علیه السلام درباره حضرت ابوطالب در کتاب شریف کافی
در رساله سطح ۳ امامت، شبهات مربوط به آیات و روایات تأویل شده به قیام امام مهدی(عج) بررسی شد.
به نظر می رشد آنچه امروزه می تواند راه گشای فهم بسیاری از وقایع آن دوران باشد، تبیین دیدگاه ها و مبانی نظری افراد شاخص و مطرح اعم از موافقان و مخالفان با دولت حق از خلال کلام و گفتار ایشان باشد چرا که زبان آدمی، معرف شخصیت اوست و به واسطه فهم گفتمان هر شخص و چینش منطقی کلمات او در کنار همدیگر و تحلیل محتوای آنهاست که می توان به درکی جامع از دیدگاه های آنفرد دست یافت
امام حسن مجتبی (علیه السلام) یکی از مصادیق آیه تطهیر و اهلبیت پیامبر اکرم نزد تمام مسلمانان به شمار میآید. آن حضرت در طول زندگی با مشکلاتی روبرو شدند که یکی از آنها معاویه بود که در برابر حضرت قرار داشت.
جلسه دفاع پایان نامه سطح 3 رشته امامت با موضوع نقد شبهات مربوط به آیات و روایات تأویل شده به قیام امام مهدی (عجل الله فرجه) با تأکید بر رویکرد برقعی در بنیاد بین المللی امامت برگزار می گردد.
این گفتار به نقد و بررسی قسمتهایی از بخش دوم و سوم کتاب «مکتب در فرآیند تکامل» نوشته دکتر سیّد حسین مدرّسی طباطبایی میپردازد. محورهای اصلی بحث چنین است:نقدهایی بر نوع برداشت نویسنده کتاب از نصوص روایی و تاریخی، استناد به پارهای از رویدادهای جزئی و تعمیم آن به عنوان نظریّه اکثر جامعه شیعی، کتاب کافی و اعتبار احادیث آن، ویژگیهای امامان معصوم (ع) بهویژه، نصّ بر امامت آن بزرگواران، تردیدهایی که پس از رحلت برخی امامان (ع) رخ داد.
غلو، به عنوان جریان انحرافی در دین، باعث آسیبهایی از جمله دینگریزی شده است. آقای معروف حسنی در مقابل روایات غلوآمیز موضع گرفته و به بررسی این روایات پرداخته و با توجه به این که بسیاری از روایات را به دلیل غلوآمیز بودن، جعلی دانسته است، بررسی ارتباط میان غلو و جعل از دیدگاه ایشان، ضروری مینماید.
یکی از مباحث مهم در اعتقادات تشیع، عصمت پیامبران است. از سوی دیگر، برخی تلاش نمودهاند این مساله را با روشهای مختلف مخدوش نمایند. از جمله اینکه در منابع نقلی شیعه و اهل سنت، روایاتی وجود دارد که حکایت از دوست داشتن زنان توسط رسول خدا(صلی الله علیه و آله) دارد یا اینکه ایشان لذت خود را در زنان معرفی میکنند. این نوشتار با روش توصیفی-تحلیلی به دنبال پاسخ به این سوالات است که آیا رسول خدا(صلی الله علیه و آله) به صورت افراطی، زنان را دوست داشته است؟ و آیا این روایات، دال بر هوسرانی و علاقه افراطی پیامبر به زنان است؟ و خدشهای به عصمت ایشان وارد میکند؟
عصمت پیامبران موضوعی بحث برانگیز است که از زوایای گوناگون کانون توجه اندیشمندان اسلامی قرار گرفته است. محمد شحرور که از «قرآنیون» معاصر است، با استناد به برخی ادله، تنها پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) را، آن هم با شرایطی، دارای عصمت تکوینی میداند و این مقام را از دیگر پیامبران سلب میکند. به اعتقاد این نواندیش سوری، هر چند پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) در مقام رجلیت و نبوت معصوم نیست، مقام رسالت با ویژگیِ عصمت رسول(صلی الله علیه و آله) همراه است. وی در این ادعایش به برخی آیات قرآن کریم و مبانی عقلی خویش استناد میکند.
باور داشت مهدویت و اندیشه ظهور مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به عنوان بخش اصلی و مهمی در عقاید اسلامی تجلی یافته و این موضوع یکی از مسائل ریشه دار و با پیشینهای کهن در میان اصول پذیرفته شده اسلامی به حساب میآید.
واکاوي شبهات وهابيان و دسته بندي و قالب ريزي آن ها مي تواند به استخراج گونه شناختي و آگاهي به روش ايجاد شبهه توسط آنان بينجامد. نگاشته پيش رو مي کوشد افزون بر ارائه اين روش ها، به راهکار نقد روشمند هر يک از گونه هاي شبهه سازي بپردازد. استقراء شبهه ها و دسته بندي آنها نمايان مي سازد وهابيان بيشتر از چهار روش فراگير براي ايجاد شبهه استفاده مي کنند که عبارتند از: احياء شبهات منسوخ گذشته، استوار کردن شبهه بر مبناي غلط اعتقادي، بهره بردن از مغالطه، استفاده از روشي غير علمي همانند اتهام همراه با تبليغ.