چکیده:
برخورداری امام از علمی خاص و ویژه، که از جانب خداوند است، مورد اختلاف متکلمان امامی نیست؛ اما آنان همواره در دو مسئلۀ محوری پیرامون علم امام، اختلاف کردهاند: یکی گسترۀ علم امام و دیگری منابع علم امام. در روایات، منابع و سرچشمههای متعددی برای علم امام بیان شده است. اندیشمندان قم در کتابهای خود، روایاتی را ذکر و منابع علم امام را بیان کردهاند. این نوشتار با روش توصیفی – تحلیلی، به دنبال پاسخ به این پرسش است که دیدگاه اندیشمندان مدرسۀ کلامی قم دربارۀ منابع علم امام چه بوده است؟
این پژوهش با بررسی دیدگاه سه شخصیت ممتاز از سه جریان فکری حاکم بر قم، به این نتیجه رسیده است که این جریانها، ضمن پذیرش علم ویژه برای امام، به فراخور رویکردهای خود، در بیان و ذکر منابع علم امام با یکدیگر اختلافنظر داشتهاند. «الهامی» و «وراثت» دو عنوان مهم برای منابع علم امام است که این مشایخ در آثار خود به آنها اشاره کردهاند.
جهت مطالعه متن کامل مقاله اینجا را کلیک کنید
ثبت دیدگاه