دیدار نماینده آیت الله العظمی سیستانی با مدیران و اساتید بنیاد بین المللی امامت تعاملات اجتماعی مطلوب در آموزه های امام رضا(ع) با تأکید بر نامه حضرت به عبد العظیم حسنی(ع) برگزاری دورههای مرکز تخصصی امام شناسی جلسه هماندیشی معاون پرورشی و فرهنگی وزیر آموزشوپرورش با مسئولان دفتر تبلیغات اسلامی و مؤسسات همکار تحلیلی از یادکرد حضرت حمزه (ع) در سنت پیامبر اکرم و اهل بیت (ع) و کارکردهای آن در عصر معصومان واکاوی چرایی همتایی حمزه بن عبد المطلب (س) و جعفر بن ابی طالب (س) در کلام اهل بیت (ع) گونه شناسی ادله نقلی مورد استناد هر امام بر امامت خویش همگامی بهائیت ایران با وهابیت در تخریب قبور ائمّة بقیع (ع) فضیلت بقیع و سیره پیامبر و اهل بیت (علیهم السلام) و صحابه و تابعین در زیارت آن
حضرت حمزه، عموی پیامبر صلی الله علیه و آله ، از شخصیت های بزرگ در تاریخ اسلام است، که در دفاع از اسلام تا پای جان ایستاد و آنگاه که توحید در مقابل شرک و خداپرستی در برابر بت پرستی قرار گرفت و رسول اللّه نیاز به یاران صدیق و حامیان مخلص داشت، به یاری آن حضرت شتافت.
گروه حدیث پژوهی پژوهشکده مؤسسه معارف اهل بیت نشست علمی ارزیابی تاثیر مطالعات جغرافیایی حدیث بر اعتبارسنجی احادیث برگزار میکند.
این تحقیق به بررسی انتقادی مبانی نظریه مشروعیت در اندیشه سیاسی ابن تیمیه پرداخته است، تا با برجسته سازی نقاط ضعف آن بر اساس عقل، کتاب و سنت، به نادرستی دیدگاه وی رهنمون گردد. متأثر بودن برخی از نظامهای مدعی حکومت اسلامی در منطقه، از تفکر سلفی گری ابن تیمیه در حوزه مشروعیت سیاسی، اهمیت این تحقیق را دو چندان میسازد.
بیشتر اهل سنت، تمام صحابه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را عادل میدانند؛ از این روی، در نگاه آنها، هر روایتی که به یکی از صحابه ختم شود، به شرطی که سند آن، متصل باشد و وثاقت راویانش احراز شود، از نوع صحیح دانسته میشود و باید از هر گونه نقد و ارزیابی متن آن خودداری کرد؛ بنابراین، عدالت صحابه از مبانی رجالی اهل سنت است.
نامه های رهبران، زمینه مناسبی برای تحلیل گفتمان انتقادی است. از جمله این مکاتبات ارزشمند، نامه شماره 28 نهج البلاغه به معاویه است که در میان نامه های علی(علیه السلام) جایگاه ویژهای دارد. این نامه در اصل گفتمان مشروعیت حضرت است. حال پرسش اصلی این مقاله این است که رابطه لایههای مختلف زبانی با این گفتمان چگونه است؟
شیخ مفید از بزرگ ترین متکلمان امامیه در نیمه دوم قرن چهارم و اوایل قرن پنجم است که مهم ترین نقش را در تثبیت عقاید کلامی این مکتب دارد. او دارای کتب تاریخی متعددی است که از آن جمله می توان به «الارشاد» اشاره کرد. این کتاب که درصدد بیان اجمالی زندگانی ائمه دوازده گانه همراه با فضایل و مناقب آنهاست
حضرت رقیه (سلام الله علیها) یکی از جلوههای احساسی و عاطفی قیام امام حسین(علیه السلام) است. از سدههای اولیه تا پایان قرن هفتم علما و بزرگان در آثار خود از حضرت رقیه (سلام الله علیها) و سرگذشت او یاد نمودندهاند. هدف این تحقیق باز خوانی آثار دانشمندان تا پایان قرن هفتم برای یافتن مویدها و مستندات تاریخی برای تقویت فرضیه وجود حضرت رقیه در روز عاشورا و شهادت او در شهر شام میباشد.
عصر اموی، دوران تبدیل شدن مناظرههای کلامی نخستین در عهد خلفای راشدین، به جدالهای کلامی سیاسی است. در این دوران جدالهای کلامی سیاسی خاصی در میان گروهها و مکاتبی همچون مرجئه، خوارج، معتزله، زیدیه و … است؛ جدالهایی که تأثیر بسزایی بر تحولات سیاسی اجتماعی این دوران داشت.
بنا به نوشته منابع تاریخی اهل سنت، بنی امیه به ویژه یزید، به دنبال شهادت امام حسین(علیه السلام) بودند. از این رو یزید از حاکمان مکه و مدینه خواست امام را ترور کنند. در نهایت عبیدالله بن زیاد با مکر و بی وفایی کوفیان، نقشه یزید را عملی ساخت.
آنچه تاکنون در حوزه مطالعات تاریخ اسلام و حوادث دوران حکومت امیرالمومنین(علیه السلام) مطرح شده، بیشتر تبیین تاریخی حوادث بوده که موجب شده است بسیاری از جوانب فرهنگی و اجتماعی آنها مغفول مانده و تنها به گزارش شرح حال از روند وقایع اکتفا شود. به نظر میرسد آنچه امروزه میتواند راه گشای فهم بسیاری از وقایع آن دوران باشد، تبیین دیدگاهها و مبانی نظری آن حضرت از خلال کلام و گفتار ایشان است؛