دوشنبه, ۲۸ اسفند , ۱۴۰۲ Monday, 18 March , 2024 ساعت ×
آیه ارسال چگونه بر ظهور امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) دلالت دارد؟
۰۶ تیر ۱۴۰۱ - ۹:۵۱
شناسه : 1601
8
پاسخ به پرسش به این ترتیب، صورت استدلال چنین می‌شود که؛ از نظر قرآن - که مورد پذیرش همه مذاهب اسلامى است - پیروزى حق‌طلبان، حتمى و قطعى است. این پیروزى - که وعده الهى است - هنوز محقق نشده و تحقق آن، نیازمند یک رهبر الهى است و آن رهبر را رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) در سخنان خود معرفى نموده است؛ مانند: «یَبْلُغَ سُلْطَانُهُ الْمَشْرِقَ وَ الْمَغْرِب‏»؛[14] یعنی: حکومتش به شرق و غرب عالم خواهد رسید.
پ
پ

پرسش:

آیه ارسال چگونه بر ظهور امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) دلالت دارد؟

پاسخ:

در قرآن کریم می‌خوانیم: «هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالهُدی وَ دِینِ الحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ المُشْرِکُونَ»؛[۱] او کسى است که رسولش را با هدایت و آیین حق فرستاد، تا آن‌را بر همه آیین‌ها غالب گرداند، هر چند مشرکان کراهت داشته باشند!

مراد از آیه ارسال، این آیه شریفه و دیگر آیات مشابه[۲] می‌باشد.

براساس روایات و دیدگاه مفسّران اسلامی؛ واقعیت این آیه زمانی به طور کامل محقق می‌شود که حضرت مهدی(عج) ظهور فرموده و برنامه جهانى‌شدن اسلام را تحقّق بخشد. در همین راستا؛ به برخی احادیث و تفاسیر اشاره می‌کنیم.

روایات:

۱- امام باقر(علیه السلام) فرمود: «همانا این جریان هنگام خروج مهدى از آل محمّد خواهد بود. پس هیچ کسی باقى نخواهد ماند مگر این‌که به [نبوت] حضرت محمد(صلی الله علیه  آله) اقرار کند».[۳]

۲-امام صادق‏(علیه السلام) در تفسیر آیه فوق فرمود: «به خدا سوگند! تأویل آیه هنوز تحقق نیافته و نخواهد یافت تا آن‌که قائم خروج کند. و هنگامی که خروج کرد کافر به خدای بزرگ در روی زمین باقی نمی‌ماند و هیچ مشرک به امامت باقى نماند مگر این‌که خروج او را نخواهد تا جایى که اگر کافر یا مشرکى در دل سنگى [مخفى] باشد، آن سنگ [به زبان آمده] خواهد گفت: اى مؤمن! در دل من کافرى هست. مرا بشکن و او را به قتل رسان».[۴] این روایت با اسناد مختلف و با اندکی تفاوت در منابع دیگر نیز آمده است.[۵]

۳-از امام کاظم(علیه السلام) درباره این آیه پرسیده شد، آن‌حضرت در پاسخ فرمود: «آن امر خداوند و رسول او است به ولایت براى وصیّش و ولایت‏ همان دین حقّ است … آن‌را هنگام قیام حضرت قائم(عجل الله تعالی فرجه)، بر همه ادیان آشکار می‌سازد».[۶]

دیدگاه مفسّران:

۴-علىّ بن ابراهیم قمى(قرن سوم) در تفسیر آیه می‌گوید: «این آیه درباره قیام‌‏کننده از آل محمّد نازل شده و این همان است که یاد آوردیم که تأویل آنها پس از تنزیلشان است».[۷]

۵-سعید بن جبیر در تفسیر آیه: «لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ» گفت: «او مهدىِ خاندان فاطمه است».[۸]

۶-طبری(قرن چهارم) می‌گوید: در زمان نزول حضرت عیسی‏(علیه السلام) دین اسلام بر همه ادیان غالب خواهد شد و تمام ملل تحت تبعیّت دین اسلام درخواهند آمد.[۹]

۷-فخر رازی(قرن ششم) می‌گوید: این بشارت از طرف خداوند است که باید در آینده تحقق یابد و طبق روایات در زمان حضرت عیسی و مهدی آل محمد(علیهم السلام) محقق می‌شود.[۱۰]

۸- تفسیر قرطبى(قرن هفتم): روایت شده کسانى که به فرمان‏روایى همه زمین دست یافتند، چهار نفرند: دو مؤمن و دو کافر. دو مؤمن، سلیمان بن داوود و اسکندراند و دو کافر، نمرود و بخت النصر اند و نفر پنجمى نیز از این امّت به فرمان‏روایى همه زمین دست مى‏یابد که او همان مهدى است، به دلیل سخن خداى متعال: «تا آن را بر همه دین‏ها چیره سازد».[۱۱]

۹-علامه طباطبایی(ره) در ذیل بحث روایی تفسیر آیه شریفه مورد بحث می‌گوید: «معناى این‌که این آیه درباره حضرت مهدى(عج) نازل شده، این است که خروج آن‌حضرت، تأویل این آیه است …».[۱۲]

نتیجه‌گیری

۱۰-مفهوم آیه، پیروزى همه‌جانبه اسلام بر همه ادیان جهان است؛ یعنى، سرانجام‏ اسلام همه سرزمین‌ها را فرا خواهد گرفت.[۱۳]

۲-مسلّماً؛ وعده غالب شدن دین اسلام بر همه آیین‌ها، تاکنون تحقّق نیافته و آیین‌هاى دیگرى با پیروان فراوان وجود دارند که هنوز نه تنها مغلوب دین حق پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) نشده‌اند، بلکه سعى می‌کنند تا اسلام را از بین ببرند، ولى چون وعده الهى حق است، پس باید روزى تحقّق پیدا کند. و طبق روایات و تفاسیر، تکامل این برنامه، هنگامى خواهد بود که حضرت مهدى(عج) ظهور کند.

۳-به این ترتیب، صورت استدلال چنین می‌شود که؛ از نظر قرآن – که مورد پذیرش همه مذاهب اسلامى است – پیروزى حق‌طلبان، حتمى و قطعى است. این پیروزى – که وعده الهى است – هنوز محقق نشده و تحقق آن، نیازمند یک رهبر الهى است و آن رهبر را رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) در سخنان خود معرفى نموده است؛ مانند: «یَبْلُغَ سُلْطَانُهُ الْمَشْرِقَ وَ الْمَغْرِب‏»؛[۱۴] یعنی: حکومتش به شرق و غرب عالم خواهد رسید.

 

منابع

۱-توبه، ۳۳٫

۲-فتح، ۲۸؛ صف، ۹٫

۳-مجلسی، محمد باقر، مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، محقق، مصحح، رسولی، سید هاشم، ج ۵، ص ۱۳۷، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق.

۴-شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ‏۲، ص ۶۷۰، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۹۵ق.

۵-ر. ک: فرات کوفی، ابوالقاسم، تفسیر فرات، محقق، محمودی، محمد کاظم، ص ۴۸۱ – ۴۸۲، سازمان چاپ و انتشارات وزارت ارشاد اسلامی، تهران، چاپ اول، ۱۴۱۰ق؛ عیاشی، محمد بن مسعود، التفسیر، ج ‏۲، ص ۸۷، تهران، المطبعة العلمیة، چاپ اول، ۱۳۸۰ق.

۶-کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج ۱، ص ۴۳۲، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.

۷-قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، محقق، مصحح، موسوی جزائری، سید طیب،‏ ج ۱، ص ۲۸۹، قم، دار الکتاب، چاپ سوم، ۱۴۰۴ق.

۸-اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، محقق، مصحح، رسولی محلاتی، هاشم، ج ۲، ص ۴۹۰، تبریز، نشر بنی هاشمی، چاپ اول، ۱۳۸۱ق.

۹-طبری، محمد بن جریر، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج ‏۱۰، ص ۸۲، بیروت، دار المعرفة، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.

۱۰-فخر رازی، محمد بن عمر، مفاتیح الغیب، ج ‏۱۶، ص ۳۳، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ سوم، ۱۴۲۰ق.

۱۱-قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لاحکام القرآن، ج ۱۱، ص ۴۷ – ۴۸، تهران، ناصر خسرو، چاپ اول، ۱۳۶۴ش.

۱۲-طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ۹، ص ۲۵۵، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق.

۱۳-ر. ک: طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، ج ‏۵، ص ۲۰۹، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بی‌تا؛ حقی بروسوی، اسماعیل، تفسیر روح البیان، ج ‏۳، ص ۴۱۶، بیروت، دار الفکر، بی‌تا.

۱۴-شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج ۱، ص ۲۸۰، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۹۵ق.

ثبت دیدگاه

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.