با امامان در ماه رمضان
شرح وارهای بر فرازهای امام شناسی دعای افتتاح
{وَكَثْرَةَ عَدُوِّنا، وَقِلَّةَ عَدَدِنا وَشِدَّةَ الْفِتَنِ بِنا، وَتَظاهُرَ الزَّمانِ عَلَيْنا}
شکایت از دشمنیهای بسیار
در ادامه چهار مورد دیگر از شکایت مؤمنان به درگاه الهی بیان شده است. در این قسمت مؤمنان از فراوانی دشمنان و کمی تعداد دوستان و سختی فتنه ها علیه مؤمنان و دشمنی زمانه علیه ایشان به درگاه الهی شکایت می برند.
تظاهر به معنای پشت به پشت هم دادن است و مقصود از این عبارت دست به دست هم دادن دشمنان برای نابودی اهل حق است. مؤمنان در دوران غیبت امام زمان، به سبب غیبت امامشان و نبودش در رأس جامعه، گرفتار دشمنان فراوان گردیده و از تعداد کمی نیرو رنج می برند. این شکایت نامه به درگاه الهی برای آن است که شیعه رنجنامه خودش را اعلام کند و نشان دهد که در دوران غیبت چه مصیبت هایی را بر دوش می کشد.
این تعبیر در دعای افتتاح نشان می دهد شکایت به درگاه الهی چاره ساز است و گرنه به زبان جاری نمی گردید. عبارت کثرت عدو و قلت عدد نشان می دهد کثرت و قلت در تعیین و شناخت حق و باطل نقشی ندارد. عَدو اگر کثیر هم باشد حق نخواهند بود و اهل حق اگر قلیل باشند نیز باطل نخواهند گشت.
شیعه در طول تاریخ هرچند سختی های فراوانی کشیده و می کشد ولی در برابر طاغوت هیچ اطاعت و تبعیتی نداشته است و هرچند در برهه ای از زمان، تقیه داشته باشد. مؤمنان هیچ گاه ولایت طاغوت را نپذیرفته و نخواهد پذیرفت. تنها در سختی ها به خدا پناه می برد و با شکایت به درگاه الهی فرج و گشایش مشکلات را از خدای والا درخواست می کند.
ثبت دیدگاه