چکیده:
دوران امامت امام سجاد علیه السلام را باید آغاز شکل گیری جریان عمومی برائت از شیخین دانست.
این جریان، نتیجه مسئله خلافت بعد از پیامبر صلی الله علیه وآله و اختلاف هایی است که در پی داشت.
شکافی که در پی این اختلاف میان شیعیان امیرالمومنین علیه السلام و جبهه مخالف ایجاد شد، تا زمان حادثه عاشورا به صورت تقابل گروهی و
اجتماعی نمایان نشده بود.
پس از واقعه کربلا، اندیشه برائت به گونه های مختلفی ظهور پیدا کرد و این مسئله اندک اندک جریان ساز شده و
به طور مشخص شهر کوفه، مرکزی برای گسترش اندیشه برائت شد.
البته حاکمیت بنی امیه نیز در این جریان سازی بی تاثیر نبود.
بررسی اوضاع اجتماعی و سیاسی عصر امام سجاد علیه السلام و روایاتی که به آن حضرت نسبت داده شده است، نشان می دهد که
امام علیه السلام به جریان ساز شدن این اندیشه رضایت داشت و در ضمن هدایت اصحاب در این زمینه، جوانب تقیه را هم در نظر می گرفت.
جهت دریافت متن کامل مقاله اینجا را کلیک نمایید
ثبت دیدگاه