چکیده:
آنچه در این مقاله آمده است، خلاصه‌ای است از تاریخ دوران پرالتهاب زمان امام حسن (ع) تا زمامداری یزید.
حساسیت شرایط سیاسی و اجتماعی زمان امام حسن (ع) و وجود اختلاف در امت اسلامی و ضعف و
سستی که بر جامعه عارض شده بود، موجب گردید تا آن امام تحت شرایط خاص، به صلحی ناخواسته تن در دهد؛
امام حسن (ع) در سایه این صلح می‌خواست جامعه اسلامی را از اضمحلال قطعی نجات دهد و
اندک بقایای یاران وفادار و راستین به سنت نبوی را، حفظ نماید، لکن در مقابل، معاویه که
به اهداف خود رسیده بود در سایه این صلح و بعدها عمل نکردن به مفاد آن و
توسل به انواع شیوه‌های غیر مشروع، شرایط ناگواری را برای شیعیان رقم زد.
در این دوران وضعیت خاصی بر جامعه حاکم بود و گروه‌های مختلفی اعم از:
عافیت طلبان، منافقین، خوارج و گروه‌های فکری و فلسفی منحرف، به همراه دور شدن خلفا از نظام الهی و
گرایش به افکار مادی و اشاعه‌ی تجمل و کسب قدرت‌های مادی و پیروی از
شهوات نفسانی، چهره‌ی بارز جامعه‌ی اسلامی را پوشش می‌دادند و
در مقابل، شیعیان نیز علی‌رغم تحمل مضیقه‌های فراوان، فعالیت‌های متنوعی را در جای‌جای سرزمین‌های اسلامی پوشش می‌دادند.
مجموعه‌ی این عوامل شرایطی را رقم زد که معاویه در پایان حکومت خویش فرزندش یزید را
که فردی بی‌کفایت بود به‌عنوان جانشین خود به جامعه‌ی اسلامی تحمیل کرد که واکنش‌های مختلفی را به دنبال داشت.
ازجمله‌ی این واکنش‌ها، قیام حسین (ع) بود که جهان اسلام را دگرگون و شیعه را دچار تحولات و پیشرفت‌های اساسی نمود که این مقاله به صورت مختصر به آن می‌پردازد.
برای مشاهده متن کامل مقاله اینجا را کلیک کنید
ثبت دیدگاه