روز هشتم/جزء هشتم
ونَادَى أَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابَ النَّارِ أَنْ قَدْ وَجَدْنَا مَا وَعَدَنَا رَبُّنَا حَقًّا فَهَلْ وَجَدْتُمْ مَا وَعَدَ رَبُّكُمْ حَقًّا قَالُوا نَعَمْ فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَيْنَهُمْ أَنْ لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ ﴿اعراف:۴۴﴾
ترجمه
و بهشتيان دوزخيان را خطاب کنند كه ما آنچه را پروردگارمان به ما وعده داده بود راست يافتيم آيا شما آنچه را پروردگارتان وعده كرده بود راست و درست يافتيد. گويند آرى پس موذنی ميان آنان فریاد برآورد كه لعنت خدا بر ستمكاران باد.
امام باقر علیه السلام می‌فرماید: هنگامیکه امیرالمومنین علیه السلام، در زمان برگشت از جنگ نهروان، خبر ناسزاگویی معاویه به وی و کشتن یارانش را شنید، خطبه مفصلی ایراد نمود و از جمله فرمود:
« و منم “مؤذّن” در دنيا و آخرت كه خدا فرموده است: فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَيْنَهُمْ أَنْ لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ پس مناديى در ميان بهشتيان و دوزخيان فرياد برآورد كه لعنت خداى برظالمين باد»¹
ا—————————
➊ معانی الاخبار، ص۲۸۹
ثبت دیدگاه