روز سیزدهم/جزء سیزدهم
ويَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلًا قُلْ كَفَى بِاللَّهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَمَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ ﴿رعد:۴۳﴾
ترجمه
کافران می گویند: تو فرستاده [خدا] نیستی. بگو: کافی است که خدا [با آیات محکم و استوار قرآنش] و کسی [چون امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب] که دانش کتاب نزد اوست، میان من و شما [نسبت به پیامبری ام] گواه باشند.
ابو سعيد خدرى از پيامبر صلى‌اللَّه‌عليه‌وآله پرسيد: “يارسول اللَّه! منظور از وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتابِ كيست؟”
حضرت در جواب فرمود: «كسى كه علم كتاب نزد اوست برادرم على‌بن‌ابى‌طالب عليه‌السّلام است»¹
امام صادق عليه‌السّلام در کلامی طولانی با سدیر صیرفی، برای تفسیر معنای “علم الکتاب”، مقایسه فرمودند بین عاصف‌بن‌برخیا که قرآن می فرماید “علمی از کتاب داشت” وتوانست تخت بلقیس را قبل از پلک زدن حضرت‌سلیمان عليه‌السّلام حاضر کند و فرمودند: «علم او به اندازه يك قطره بوده است از درياى اخضر (مديترانه)»
سپس فرمودند: «كسى كه همه علم كتاب را دارد عالم تر است يا كسى كه قطره ای از علم كتاب را دارد؟ … به خدا علمِ كتاب نزد ما است، به خدا همهاش نزد ما است.»²
ا—————————
➊ شواهد التنزيل لقواعد التفضيل، ج۱، ص۴۰۰
➋ الكافي (طبعه الإسلامية)، ج۱، ص۲۵۷
ثبت دیدگاه