در این نوشتار برآنیم تا با تحلیل فرازهایی از این زیارت نامه، این آموزه شیعی یعنی اعتقاد به امام به عنوان حجت خداوند بر خلقش و اوصاف و ویژگیهای او را بازشناسیم.
مقاله حاضر با هدف تبیین نقش حضرت زینب (س) در نهضت عاشورا و مدیریت بحرانهای آن، درصدد است تا الگوی موفقیت یک زن مسلمان در عرصههای سیاسی اجتماعی را ارائه نماید.
موضوع مقاله حاضر تبیین منازل مسیر کاروان امام حسین(ع) در کتاب الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد دانشمند بزرگ شیعه، محمدبن محمدبن نعمان ملقب به شیخ مفید (ف. 413 ق) است .
مخالفت با روش تفکر معتزلی در برابر مطلق روشهای عقلی و نیز نفی استدلالهای پیچیده عقلی در برابر قواعد بسیط عقلی، ازجمله توجیهاتی است که در جمع بین دو رویکرد سید بن طاووس قابل عرضه است.
یافتههای این پژوهش نشان میدهد که سید بن طاووس با تدوین و نشر کتاب در موضوعات مختلف، رواج دادن مقتل و منقبت خوانیِ اهل بیت، بر پا کردن مجالس مناظره با پیروان سایر فِرَق اسلامی، ترویج اندیشه مهدویت و نزدیکی ظهور منجی، همکاری با ایلخان مغول در چارچوب یک نظریه سیاسی دینی و سرانجام تدوین ادعیه و رواج دادن فرهنگ دعا، در رشد فرهنگی و اجتماعی شیعیان در این دوره نقش داشته است.
در این مقاله با جست و جویی تقریباً کامل در آثار حدیثی او مهمترین اندیشههای وی، همچون نحوه تعامل او با حدیث عقل گرایی، اخباری گری مباحث فقه الحدیثی، مباحث رجالي طرق نقل حديث تأویل در روایات .... بررسی گردیده است و سعی شده که برای هر موضوعی نمونههایی نیز ذکر شود تا خواننده مباحث یاد شده را در آثار وی مشاهده کند.
این پژوهش بر آن است تا با بازشناسی این خاندان با تکیه به منابع تاریخی و غیر آن (تراجم، انساب، حدیثی و...) و نیز آثار بر جای مانده از ايشان، حتی المقدور به بازسازی حیات سیاسی و اجتماعی آنها و در نهایت به موضوع بندی آثار و بررسی ارزش و اعتبارشان و میزان مقبولیت و پذیرش این آثار در جوامع شیعی بپردازد.
در این مقاله، بخشهای مهمی از زندگی سید به ویژه تعامل علمی او با عالمان بزرگ اهل سنت روشن خواهد شد، اما مهم تر از آن، اندیشه های منحصر به فرد مرحوم «ابن طاووس» است.
این نوشتار با به کارگیری روش توصیفی-تحلیلی در صدد نقد دیدگاه فیصل نور برآمده ،و با استناد به نصوص امامت و تحلیل روایات مورد استناد فیصل نور، به تبیین علّت صدور چنین روایاتی پرداخته و به ادعای تعارض آنها پاسخ داده است.
علامه عبد الحسین امینی با به کارگیری منابع مقبول نزد اهل سنت از مکتب اهل بیت و جانشینی بلافصل مولی امیر المؤمنین دفاع کرد. معمول روایاتی که علامه امینی در بحث های خود می آورد روایاتی هستند که در کتب اهل سنت وجود دارند .