نشست ماه امامت با موضوع نقد رویکرد تاریخینگری در بررسی آموزههای امامت برگزار میگردد.
فرهنگنامه معارف؛ نخستین اثر مرجع برای کشف معارف اصیل وحیانی
﴿إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّـا إِلَیْهِ رَاجِعونَ﴾
بازدید موسس و مدیر حوزه علمیه جامعة النجف بلتستان پاکستان از بنیاد بینالمللی امامت
امام؛ پدر مهربان
تصحیح حدیث نور عبقات، عنایت ویژه امیر عالم
به لطف تو کاه ثواب است کوهی به بذل تو،کوه گناه است کاهی
اولین مجمع عمومی انجمن علمی امامت برگزار میشود.
شهادت حضرت زهرا(س) با وجود اسناد و مدارک موجود در منابع فریقین، امری مسلم بوده و انکار آن به جهت استبعاد، نگاهی ساده لوحانه به تاریخ است.
در رساله سطح ۳ امامت، شبهات مربوط به آیات و روایات تأویل شده به قیام امام مهدی(عج) بررسی شد.
امام حسن مجتبی (علیه السلام) یکی از مصادیق آیه تطهیر و اهلبیت پیامبر اکرم نزد تمام مسلمانان به شمار میآید. آن حضرت در طول زندگی با مشکلاتی روبرو شدند که یکی از آنها معاویه بود که در برابر حضرت قرار داشت.
دکتر رجبی دوانی با اشاره به اینکه قدیمیترین نقل این حدیث مربوط به همین ماجرا است، با استناد به سیره رسول خدا(ص)، تناقض سیره پیامبر(ص) با این حدیث را نمایان می سازد.
به تازگی سخنی از مولوی گرگیچ در فضیلت تراشی خلیفه دوم منتشر گردیده و از آیات قرآن و کلمات نهج البلاغه برای او مدح و ستایشی های ارائه شده است. در پاسخ گفته می شود: قرآن امامت را یک منصبی الهی و تنها در اختیار و انتخاب خدای متعال معرفی می کند. آیات 30 و 124 سوره بقره، 73 انبیاء، 24 سجده و 26 ص. همه آیات براین نکته گواهی می دهند که امامت و خلافت مقامی است که تنها از سوی خدای سبحان معرفی می شود. بنابراین اصل خلافت خلفا بعد از پیامبر بر خلاف شیوه معرفی شده از سوی قرآن است تا چه رسد به کشف فضائل برای خلفا در قرآن.
ممکن است این سخن جناب ازغدی، به جهت بعید دانستن انجام چنین جنایاتی از صحابه باشد. در پاسخ باید گفت اقدامات صحابههایی همتراز شیخین نیز در جنایاتی شبیه به ماجرای کربلا، ثبت شده است...
بحث از امامت به ویژه امامت امام زمان(عج) یکی از مباحث مهم و اساسی در مذهب شیعه است، به گونه ای که آن چه شیعه را از دیگر مذاهب اسلامی متمایز می سازد، همان اعتقاد به تولد و وجود امام زمان(عج) است. یکی از مسئولیت های خطیر شیعیان، دفاع از این اعتقاد پایه ای است و یکی از راه های دفاع از این اعتقاد، تمسّک جستن به روایاتی است که امامت اخوین را بعد از امام حسن و امام حسین(علیهم السلام) جایز نمی داند. از دیرباز، افرادی بوده اند که همواره با شبهه های بی اساس، وجود و تولد این آفتاب عالم تاب را زیر سؤال برده اند.
امروزه، شبهاتی دربارۀ علم غیب امامان(علیهم السلام) معصوم مطرح شده که مقولهای جدید است و در چند قرن بعد از حیات امامان معصوم(علیهم السلام)، طی فرایندی طولانی و تطور تاریخی مطرح شده است. این مقاله بر آن است که مبانی عقلی و نقلی علم غیب امامان معصوم(علیهم السلام) را مورد بحث و بررسی قرار دهد و بعد از بررسی به این نتیجه رسیده است که علم غیب امامان معصوم(علیهم السلام) ریشه در آیات و روایات معتبر دارد.
واکاوي شبهات وهابيان و دسته بندي و قالب ريزي آن ها مي تواند به استخراج گونه شناختي و آگاهي به روش ايجاد شبهه توسط آنان بينجامد. نگاشته پيش رو مي کوشد افزون بر ارائه اين روش ها، به راهکار نقد روشمند هر يک از گونه هاي شبهه سازي بپردازد. استقراء شبهه ها و دسته بندي آنها نمايان مي سازد وهابيان بيشتر از چهار روش فراگير براي ايجاد شبهه استفاده مي کنند که عبارتند از: احياء شبهات منسوخ گذشته، استوار کردن شبهه بر مبناي غلط اعتقادي، بهره بردن از مغالطه، استفاده از روشي غير علمي همانند اتهام همراه با تبليغ.
در سالهای اخیر، پدیده احمدالحسن به عنوان یکی از انحرافات جدی مهدویت مطرح شده است. حلقه مریدان او دیگر نه اختصاص به عوام دارد و نه مختص بیسوادان است، چراکه برخی از طلاب نیز به وی گرویده و از مبلغین او شدهاند. چند سالی است که موکبی هم در مسیر پیادهروی اربعین به نام وی برپا میشود.