خیرخواهی و محبت به دیگران از آثار ارزشمند سیره اجتماعی حضرت امیر
دیدار فضلای هندی فعال در عرصه ی پاسخ به شبهات با مدیر عامل بنیاد بین المللی امامت
آیین افتتاحیه سطح دو کلام اسلامی در بندرعباس برگزار شد.
داستان دراماتیک کشتار یهودیان بنی قریظه توسط امیرمومنان علیه السلام
دَری که خدا گشود و شرک بست!
تلاشِ عاجزانه بر انکار پیشگامی امیرمومنان در اسلام
وضعیت اهل بیت علیهم السلام و شیعیان در زمان امام جواد علیه السلام
نشست نهم با موضوع بررسی تاریخی لعن در سیره و سنت معصومین علیهم السلام برگزار می گردد.
تفحص در باب احادیث مربوط به حضرت مهدی علیه السلام، در کتب عامه و نیز امامیه، واژه ای مشترک برای بیان ظهور حضرت مهدی علیه السلام به دست می دهد که از جهت مفهوم دینی، بسیار حائز اهمیت است. تعبیر بعثت که برای حضرت مهدی علیه السلام در بسیاری از احادیث نبوی در این راستا به کار رفته، دقیقا همان تعبیری است که در میان انسان ها، تنها برای فرستادگان الهی و نقبای ایشان به کار رفته است.
به این ترتیب، صورت استدلال چنین میشود که؛ از نظر قرآن - که مورد پذیرش همه مذاهب اسلامى است - پیروزى حقطلبان، حتمى و قطعى است. این پیروزى - که وعده الهى است - هنوز محقق نشده و تحقق آن، نیازمند یک رهبر الهى است و آن رهبر را رسول اکرم(ص) در سخنان خود معرفى نموده است؛ مانند: «یَبْلُغَ سُلْطَانُهُ الْمَشْرِقَ وَ الْمَغْرِب»؛[14] یعنی: حکومتش به شرق و غرب عالم خواهد رسید.
این نوشتار، در گام اول به بررسی سابقه فکری ریچاردسون و زمینه های طرح و تقویت نظریه وی پرداخته و استنادات او به منابع دینی مسیحیت و اسلام و نیز ادعاهای او را بررسی و ارزیابی کرده است. طرح اشکالات روشی و محتوایی سخنان ریچاردسون، ذکر وجوه مثبت و منفی تحقیقات او و نیز راستی-آزمایی و نقد درون دینی و برون دینی آرای وی، به ویژه نظریه ضدمسیح اسلامی، از دیگر مباحث طرح شده در این مقاله است. روش تحقیقی این نوشتار، کتابخانه ای ـ نرم افزاری بوده و با نگاه توصیفی ـ تحلیلی نگاشته شده است.
قرآن، منبع اصلی همه معارف و قوانین اسلامی است و در حقیقت، به منزله قانون اساسی همه قوانین اسلامی است. همان گونه که در قانون اساسی هر کشور، اصول و اهداف و مسؤولیتهای ارگانها و نهادها به صورت کلی و بدون شرح و توضیح کامل ثبت شده و شرح و تبیین آن به عهده قانونهای عادی است، در قرآن نیز برخی از معارف اسلامی به صورت کلی و مجمل بیان شده و تفسیر و توضیح آن برعهده پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نهاده شده است. در مورد مهدویت نیز چنین است.
بسیاری از روایات منابع دست اول شیعه و برخی روایات اهل سنت، به سنّ ظاهری حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف هنگام ظهور، اشاره کرده و حضرت را در 30، 32، 40 و کمتر از 40 سال دانسته؛ یا در مورد آن حضرت، تعابیر متفاوتی همچون غلام (کودک)، شابّ (جوان)، شابّ حدث (جوان در ابتدای جوانی)، شابّ موفق (جوان کامل)، فتی (مرد کامل) وارد شده است.
به این ترتیب، صورت استدلال چنین میشود که؛ از نظر قرآن - که مورد پذیرش همه مذاهب اسلامى است - پیروزى حقطلبان، حتمى و قطعى است. این پیروزى - که وعده الهى است - هنوز محقق نشده و تحقق آن، نیازمند یک رهبر الهى است و آن رهبر را رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) در سخنان خود معرفى نموده است؛ مانند: «یَبْلُغَ سُلْطَانُهُ الْمَشْرِقَ وَ الْمَغْرِب»؛[14] یعنی: حکومتش به شرق و غرب عالم خواهد رسید.
به این مهم خواهیم پرداخت که افزون بر تشتت آرای این دولتها نسبت به پدیده مهدویت، انگیزه این حکومتها نیز به طور عمده فرای مذهب بوده و باورمندی آنان به پدیده منجی بسیار کم رنگ بوده است.