دیدار نماینده آیت الله العظمی سیستانی با مدیران و اساتید بنیاد بین المللی امامت همگامی بهائیت ایران با وهابیت در تخریب قبور ائمّة بقیع (ع) فضیلت بقیع و سیره پیامبر و اهل بیت (علیهم السلام) و صحابه و تابعین در زیارت آن موعود آخرالزّمان در دین هندو اهمیت دعا برای امام عصر(عج) در عید فطر دعای حضرت مهدی(عج) در روز عید فطر اختلاط و رقابت کلام و فلسفه در مدرسه حله با تأکید بر دیدگاههای علامه حلّی تحلیل روشهای عقل عملی در اثبات امامت از نگاه علامه حلی با تاکید بر کتاب الفین شفاعت و حل تعارضات ادعایی روایات آن با تاکید بر آرای علامه مجلسی و علامه طباطبایی
یکی از مسائلی که در تاریخ تشیع همواره محل بحث بوده است، مسأله ظن به امامت اسماعیل پس از شهادت امام صادق (ع) است که در کتب اسماعیلیه و گاه امامیه بیان شده است. دلایلی که سبب ظن به امامت اسماعیل شده است، عبارت است از: روایات دال بر تعلق امامت به فرزند بزرگ تر، توجه و محبت امام به اسماعیل، وجود نص ساختگی، عدم شناخت مفهوم بداء، شایعه زنده بودن اسماعیل و تأثیر خفقان دوره عباسی در جلوگیری از معرفی علنی امام.