دیدار نماینده آیت الله العظمی سیستانی با مدیران و اساتید بنیاد بین المللی امامت کیفیت نزول قرآن و رهیافت های گوناگون آن نظریۀ پیوستگی یا گسستگی نزول سوره های قرآن کریم «شبهای قدر» را قدر بدانیم ارتباط معراج رسول الله (ص) با ولایت امیرمؤمنان علی (ع) براساس دلالت سیاق آیات اولیه سوره نجم بررسی فضایل علوی(ع) در معراج پیامبر اکرم(ص) در منابع اهل سنت چه فضائلی دربارۀ علی(ع) از زبان عایشه نقل شده است؟ رفتارشناسی سیاسی تطبیقی عایشه زوجه پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم در دوره خلافت امیرمؤمنان علی علیه السلام بر پایه نامه ها امامت امام حسن مجتبی علیه السلام از منظر روایات
بر اساس روایات اهل بیت علیهم السلام اذان و اقامه دارای فصولی از تکبیر و شهادت به وحدانیت پروردگار، به رسالت رسول خدا و دعوت به نماز و رستگاری و بهترین عمل است. در پایان نیز با تکبیر و تهلیل به پایان می پذیرد. اما قرن ها است شیوه شیعیان و پیروان اهل بیت علیهم السلام بر این بوده که بعد از شهادت به رسالت رسول خدا شهادت به ولایت امیرمؤمنان علیه السلام را شیوه رفتاری خود داشته اند و آن را در اذان و اقامه می گفتند.
تا کنون در تاریخ چنین موردی را نیافته ایم که حکمی در زمان یک امام و در شرایط عادی، حلال بوده و - در همان شرایط - در زمان امامی دیگر حرام شده باشد، و یا حکم حرامی به حلال تغییر یافته باشد.[1] بلکه امکان این مساله با وجود روایت «حلال محمد حلال الی یوم القیامة و حرامه حرام الی یوم القیامة»، بسیار بعید و حتی محال به نظر میرسد. چه اینکه امامان معصوم علیهم السلام جانشینان به حق رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و ادامه دهنده راه و مسیر آن بزرگوار بوده و هستند